Co-writer at "Think about kink" blog

As of 31-12-2010 I've been invited as a co-writer for the Think about kink blog. On this blog, I'll be writing my views on things within the BDSM scene. This blog will still be used to host the stories I write.

So go ahead, take a peek at Think about kink, as from this point on I'll be writing there regularly, as do other writers too.

I wish you all a fruitful and happy 2011!

-Lumen1987

Marks Duo-Domme sessie - H17

H17 - Het inlossen van een belofte

“Hey kleintje, we zijn er zo.” Hoorde ik vanuit de verte en ik open mijn ogen langzaam. Het was inmiddels redelijk donker aan het geworden en ik merkte op dat we nog maar een paar huizen blokken van Rosannes kamer waren. “Hi.” Zei ik stilletjes terwijl ik naar Rosanne keek. Ze keerde even haar hoofd, knipoogt, en keerde haar aandacht weer naar de weg.

Een tijdje later had Rosanne de auto geparkeerd en stonden we samen bij de deur; ik met onze speeltas in mijn handen. Ik wachtte tot Rosanne de deur open maakte, maar in plaats daarvan pakte ze me bij mijn keel beet en dirigeerde me tegen de deur aan. “Plaats die handen maar op je rug kleintje.” Fluisterde ze in mijn oor, waarna ze een likje gaf aan mijn oorbel. Ik plaatste mijn handen op mijn rug en Rosanne pinde me tussen haar en de deur vast. Ik voelde meteen mijn hormonen weer razen door mijn lichaam en ook mijn verlangens kwamen weer terug. Rosanne keerde haar hoofd schuin en ontblootte haar hals. “Je weet wat je te doen staat kleintje.” Zei ze en ik boog naar voren om haar in haar hals te zoenen. Ik voelde dat Rosanne haar handen op mijn heupen liet rusten terwijl ik haar zoende, kuste en mijn tong over haar huid liet glijden. Daarna liet ze haar linker hand langs mijn zij glijden en voelde hoe ze haar duim over mijn tepel liet glijden, die nog ongelooflijk gevoelig was na de laatste martelling van Kimberley, op de weg omhoog. Haar hand streek langs mijn hals, greep zich vast in mijn haar en trok rustig maar steeds met meer kracht mijn hoofd achterover. Ik voelde hoe Rosanne een lik gaf op mijn keel, iets onder mijn adamsappel, waarna ze mijn hoofd naar de andere kant van haar hals dirigeerde. Die lik van Rosanne wist nu al mijn geilheid los te maken en ik voelde me weer net zo’n geil, seksueel gedreven beest als toen op de salon tafel van Kimberleys ouders. Ik moest behoorlijk wat wilskracht oproepen om mijn handen op mijn rug te houden, terwijl ik nu de andere kant van Rosannes hals verwendde met mijn lippen, tong en dit keer ook een beetje met mijn tanden. Rosanne hield haar greep op mijn haar met haar linker hand en gebruikte haar rechter hand om me tegen haar aan te drukken. Ook al klemde Rosanne me al tegen de deur aan, het voelde toch heel erg fijn om de druk daar te voelen. Ik genoot van hoe ik tegen Rosanne aan werd gedrukt en van de geluidjes die ze liet gaan terwijl ik aan haar monnikskapspier knabbelde of in haar hals likte of zoende. En uit diezelfde geluidjes kon ik opmaken dat zij het ook erg fijn vond.

Uiteindelijk trok ze mijn hoofd wat achterover en opnieuw gaf ze een lik op mijn keel, op dezelfde plek als de vorige keer. Een rilling van genot schoot zich door mijn rug. “Van wie ben je kleintje?” Fluisterde Rosanne daarna in mijn oor, waarna ze daarin beet. Het voelde erg fijn aan en met enige vertraging sprak ik dan ook zachtjes: “Ik ben helemaal van jou, Rosanne.” Toen beet Rosanne erg hard in mijn oorlel en het fijne gevoel veranderde in een nare pijn, waarbij ik m’n gezicht liet vertrekken. “Dat kan harder, met meer overtuiging kleintje. Opnieuw, van wie ben je?” Fluisterde Rosanne in mijn oor. “Ik ben helemaal van jou, Rosanne.” Zei ik dit keer krachtiger en werd daarna een beetje gespannen voor dat mensen me misschien gehoord hadden. “Goed zo.” Fluisterde ze zwoel in mijn oor, waarna ze opnieuw een likje gaf, dit keer net onder mijn oor, wat ik ongelooflijk lekker vond.

Toen liet ze haar handen over mijn lichaam glijden totdat ze met beide handen mijn wangen omvatte. Ze trok mijn gezicht richting de hare om te gaan zoenen. Ik sloot mijn ogen en liet me meevoeren door haar handen terwijl ik alvast mijn mond een beetje open liet vallen. Maar ik voelde haar lippen niet en ik voelde me op mijn nummer gezet. Ik was te gretig besefte ik me nu en dat was Rosanne niet ontgaan. Ik deed mijn mond weer dicht en voelde de neiging om omlaag naar de grond te kijken, gezien ik me een beetje schaamde voor mijn gretigheid. Het duurde eventjes voordat ik iets van haar voelde. Ik voelde haar warme ademhaling over mijn lippen en op probeerde mezelf ertoe te dwingen ik me voor haar koest te houden en haar d’r gang laten gaan. Toen voelde ik een heerlijke vederlichte streling over mijn rechter wang, terwijl ik voelde hoe dicht haar gezicht bij de mijne moest zijn. Alsof je de warmte gewoon eraf voelt stralen. Weer voelde ik die heerlijke vederlichte streling en opnieuw genoot ik van haar ‘butterfly kis’. Ik voelde mijn handen praktisch jeuken om haar in mijn armen te nemen, haar beet te pakken of haar te strelen. Daarna gaf ze me een klein kusje op diezelfde plek. En toen nog een. En weer eentje en ze bleef dit doen terwijl de kusjes steeds net ietsje dichterbij mijn eigen lippen waren.

Net toen haar lippen bijna voorbij mijn boven lip waren, maakte ik opnieuw de fout om in te gaan op mijn gretigheid. Ik keerde een klein beetje mijn hoofd om haar lippen te ontvangen, maar deze kwamen er niet. In plaats daarvan voelde ik weer haar warme adem. Ik liet een piepend zuchtje van frustratie gaan, want ik wilde haar zó graag zoenen. “Ah ah ah… Zo heb ik je dat niet aangeleerd, of wel soms kleintje?” Zei Rosanne plagerig, waarbij ik haar woorden zowat kon voelen als warme vlagen op mijn gezicht. Ik wilde wel door de grond zakken. Aarzelend antwoordde ik: “Nee Rosanne, ik was inderdaad te gulzig. Sorry Rosanne.” Het speet me ook ongelooflijk erg en haatte mezelf dat ik niet meer discipline toonde voor haar.

En zo bleef ze met haar gezicht voor de mijne zweven, waar ik haar warmte voelde stralen en haar adem kon voelen. Uiteindelijk duurde het me te lang en besloot ik mijn ogen open te doen. Haar gezicht was inderdaad luttele centimeters van mijn gezicht verwijderd en ik kon duidelijk haar pretoogjes zien glinsteren. We keken elkaar een tijdje aan en ik zag in haar ogen dat ze steeds meer aan het lachen was. “Je ziet er zo mooi uit als je zo hulpeloos verloren kijkt kleintje. En geil ook.” Voelde ik haar zeggen. Ik wist niet of ze wilde dat ik erop reageerde en eigenlijk durfde ik het ook niet zo goed. Gelukkig hoefde ik niet lang meer te wachten, want opeens deed ze een stapje naar achteren en trok ze mijn gezicht naar haar toe en kuste me vol op mijn mond. Ik sloot mijn ogen om beter te kunnen genieten van haar warme handen die mijn hoofd beet hielden, van hoe haar lippen op de mijne drukte, van de hormonen die van deze verrassing door mijn lichaam waren gaan gieren en van hoe ik zachtjes voelde hoe ze haar hoofd lichtjes opzij kantelde en met haar tong tegen mijn lippen aan drukte. Ik voelde me dol gelukkig op dat moment. Ik deed mijn mond open en voelde haar tong tegen te mijne aan drukken. Ik liet mijn tong langs de hare glijden en niet veel later verloor ik me compleet in het zoenen. Mijn handen omvatte haar linker dij en haar rechter schouder terwijl ik me tegen haar op trok.

En opnieuw ging ik in de fout. Ze duwde mijn gezicht naar achter en sloeg me vervolgens in mijn gezicht. Geschrokken wendde ik mijn gezicht af en plaatste mijn handen weer achter mijn rug. Ik keek naar de tegels op de grond terwijl ik me opnieuw verontschuldigde voor mijn gretigheid. “Kan het jongetje zichzelf niet meer inhouden?” Zei Rosanne plagerig. “Word ik onweerstaanbaar voor je kleintje? Wil je me in je handen nemen en je lusten op mij botvieren? Is dat wat je wilt geil jongetje?” Eigenlijk wilde ik niet antwoorden, maar ik deed het toch, al wel schoorvoetend: “Ja Rosanne. Ik verlang ongelooflijk erg naar je Rosanne.” Rosanne deed weer een stap naar voren en drukte me opnieuw tegen de deur aan. Ik hield mijn hoofd opzij, gezien ik haar niet meer durfde aan te kijken. “Dan wordt het maar tijd om de touwen erbij te pakken om je in bedwang te houden, niet waar geil sletje van me?” Ik was blij, nu ik wist dat zo straks vastgebonden zal zijn, waardoor ik niet meer zo ongelooflijk in de fout kan gaan als net. “Ja Rosanne, dat zou ik erg fijn vinden.”

Rosanne ging mij voor, door de deur en trap op. Ik liep rustigjes en nog een klein beetje opgelaten achter haar aan. Toen ik Rosannes kamer binnen kwam, hoorde ik Rosannes stem: “Zet die tas maar bij de bank neer en ga daarna in de hoek staan met je handen op je rug.” Ik zette de tas neer en keek even om, maar zag dat Rosanne jammer genoeg achter de deur van haar kleding kast verstopt zat. Ik zag de corset van haar op bed liggen en baalde extra dat ik niets van Rosanne te zien kreeg. Daarna liep ik naar de hoek vlak bij de deur, waarbij ik mijn voorhoofd in de hoek plaatste met mijn blik omlaag en mijn handen gekruist achter mijn rug. Ik luisterde naar het omrommelen van Rosanne en ik begon te fantaseren van wat ze besloot aan te trekken voor nu. 

Ik hoorde hoe Rosanne uiteindelijk de kastdeuren dichtdeed, gevolgd door het geluid van iets zachts dat er tegenaan geworpen werd op een zachte manier. Daarna hoorde ik haar in mijn richting lopen en achterlangs kwam. Ik hoorde het geluid van de rits van onze speeltas en hoorde hoe ze verschillende dingen eruit haalde en erin rommelde. Uiteindelijk hoorde ik haar weer opstaan en dat ze mijn richting op liep. Ze pakte één voor één mijn polsen en zette die vast met een paar handboeien. Vervolgens drukte ze me tegen de hoek aan met haar lichaam, waardoor ik haar borsten op mijn armen voelde drukken. Zoals ze gebruikelijk van me verlangde, begon ik met mijn handen haar kruis te strelen. “Dat vind je fijn hè?” Fluisterde ze zwoel in mijn oor. “Dat je nu op z’n minste met je handen aan me mag zitten?”
“Ja Rosanne.” Zei ik naar waarheid. Ik wilde haar heel graag plezieren en vooral mijn fouten van daarstraks bij haar goedmaken. Ik merkte op dat ze waarschijnlijk enkel lingerie droeg, gezien ik enkel een onderbroekje voelde. “Ik heb trouwens nog een kleine verrassing voor je, schatje van me.” Fluisterde ze opnieuw zwoel in mijn oor, gevolgd door een onderdrukte kreun. “Misschien dat je het al hebt opgemerkt, maar ik draag een gloed nieuw setje. En het staat mij on-ge-looflijk lekkerrrr.” Ging ze verder, waarna ze haar handen over mijn buik en borstkas liet strelen. Mijn gedachten begonnen te racen naar wat ze aan zou hebben. De stof voelde glad aan en ik bespeurde geen kant langs de randen of iets dergelijks. “Maar nu komt het leukste van die verrassing. Je krijgt het enkel te zien als je de kleur juist weet te raden. Ik beloof je dat het uit 1 enkele kleur bestaat, dus het is geen strik vraag.” Ik voelde hoe Rosanne met haar lichaam omlaag gleed en haar armen volgden plagerig waarbij ze onderweg maar net langs mijn erectie in mijn broek gleden. Toen liet ze zich weer omhoog gaan, maar dit keer voelde ik dat ze iets tussen haar hand en mijn lichaam liet glijden op te weg omhoog. Ik kon net op tijd zien dat het een blinddoek was voordat ze het voor mijn ogen bevestigde. “Maar als je het niet goed weet te raden, haal ik deze blinddoek niet meer weg totdat we beide in bed liggen.” Mijn hart begon sneller te kloppen van de spanning. Mijn lust was al praktisch niet te stuiten en nu was mijn nieuwsgierigheid ook al buiten proporties geraakt. Ik wilde zó graag Rosanne aan kunnen kijken, haar in haar nieuwe setje te aanschouwen, maar vooral gewoon in haar mooie ogen kunnen kijken en daarin te kunnen verdwalen. Ik liet een gefrustreerd zuchtje gaan, want ik verlangde zo erg naar haar gewoon te kunnen zien. Ik wilde haar mijn liefde voor haar in mijn blik laten blijken. “Dus zeg het maar kleintje. Welke kleur is het?”

En dus probeerde ik maar mijn gedachte te ordenen en alle kleuren te visualiseren waar ze al iets van had. Ze had 2 paren zwarte, 1 witte die ik haar nooit hebt zien dragen, een paar met patroontjes in verschillende kleuren. En uiteraard het setje wat ze vandaag had gedragen. Ik kon me ook nog blauw en paars herinneren, en een soort bruinige kleur. En toen bedacht ik me dat we een paar weken geleden een discussie hadden over wat ik haar mooi vond staan. Daar kwam toen naar voren dat ik erg gecharmeerd was van het type lingerie die van die sierbandjes had langs de borsten. Ik liet mijn handen wat omhoog glijden en toen voelde ik dat lange de bovenrond nog precies zo’n zelfde soort sierbandje liep. ‘Oh, dit is echt heel erg… wat heb ik mezelf net aangedaan.’ Bedacht ik net bij mezelf, gezien ik me nu kreunend besefte dat ik nu al helemaal niet de verkeerde kleur wilde kiezen.
“Hmmm, is er iets kleintje?” Fluisterde Rosanne plagerig. “Je bent er zeker al achter wat voor soort setje in aan heb, of niet soms? Zou nu wel erg zuur zijn als je er niets van te zien zou krijgen vandaag.” De moed zonk me een klein beetje door de schoenen. Weer had Rosanne me tuk. Ik probeerde de website voor ogen te halen, in de hoop dat ik me kon herinneren wat voor kleuren ik daar had gezien en bad dat die kleuren de enige beschikbare kleuren waren. ‘Ik herinner me wit, een soort paars/roze-achtige kleur. Er zat ook enkel zwart tussen en ook groen? Of was het blauw? Shit, ik weet het niet meer.’ “Moet ik echt raden Rosanne? Please, ik wil je zo graag zien. Alsjeblieft Rosanne, doe dit mij niet aan alsjeblieft!” Smeekte ik haar, terwijl ik meer lichaamscontact met haar zocht door mijn hoofd achterover te hellen en tegen te hare te drukken. “Hmmm, erg verleidelijk… maar nee.” Zei Rosanne plagerig. “Je hoeft niet te raden hoor. Maar ik haal enkel die blinddoek weg als je het goed weet te raden.” Voegde ze eraan toe, opnieuw met haar zwoele stem. “Nee nee nee, ik wil het goed hebben.” Schoot ik meteen in de verdediging. Ik wilde haar niet het idee laten binnenschieten om het er dan maar bij te laten, wat voor mij een redelijk beangstigend idee was geworden. ‘Okey, wit, zwart, blauw of groen? Wit valt overduidelijk af. Zwart, blauw of groen? Ik kan geen groen bij haar herinneren, dus zou ze dat dan hebben gekozen? Of juist niet omdat ze groen niet mooi vind? Shit, ik weet niet meer of ze groen niet leuk vind!’ Raasde er om in mijn gedachten. ‘Mijn voorgevoel zegt zwart, omdat ik een zwak heb voor contrasten. Maar wat als ze voor een donker blauw heeft gekozen? Was dat blauw eigenlijk donker? Shit, shit shit! Okey, zwart of blauw?’

“Ben je er al uit kleintje?” Fluisterde Rosanne. “Ik begin me een beetje te vervelen, dus misschien wil je een beetje opschieten.” Met die opmerking begon mijn hart nog sneller te kloppen. ‘Zal ik maar voor zwart gaan? Zou denk ik beter passen onder kleding van blauw, toch? Shit, wat als ze een andere kleur dan uit die plaatjes heeft kunnen vinden? Dan ben ik helemaal de Sjaak!’ Ik bleef nog even redetwisten in mijn hoofd, maar uiteindelijk maakte ik toch mijn keuze. “Is het zwart, Rosanne?” Ik hoorde haar naast me grinniken. “Nee joh dummy! Zwart is toch helemaal geen kleur?” En met die woorden zakte mijn moed helemaal weg. Ik wilde door mijn knieën zakken, haar gaan smeken om dit niet te doen. Ik voelde me klote over dat ik zo’n domme fout had gemaakt. ‘Fuck, tuurlijk. Dammit!’ Zat ik mezelf te vervloeken in mijn hoofd. Dat ik mezelf zwaar klote voelde zal Rosanne niet ontgaan zijn, gezien ik dit waarschijnlijk enigszins verbaal en onverbaal uitte. Ze kon er alleen maar om grinniken. 

“Mark, just kidding. Het is zwart. Maar ik kon het gewoon niet laten.” Zei ze grinnikend, waarna ze de blinddoek weer af nam. Ze draaide me om aan mijn schouders en voordat ik de kans kreeg om haar te aanschouwen drukte ze zich tegen mij een om me te zoenen terwijl ze de blinddoek achter zich weg wierp. “Laat je maar gewoon gaan.” Waren haar laatste woorden voordat haar lippen de mijne raakte. Ik sloot mijn ogen en genoot van hoe mijn bijna naakte vriendin zich tegen mij aandrukte, mijn hoofd op hol sloeg en het liefdesvuur zo heftig in mij liet ontvlammen. De handboeien sneden wel enigszins in mijn polsen, maar dat kon mij absoluut niets meer schelen. Het enige wat mij nog kon schelen was het heerlijke gevoel van het zoenen met de jonge dame waar ik zo veel van hield.

Ik heb geen flauw benul van hoe lang ze zijn wezen zoenen, maar het voelde, zoals vaker als ik zo geil ben, als veel te kort. Uiteindelijk trok Rosanne zich terug en opende ik mijn ogen. Ik keek haar aan en ik zag die mooie grijze ogen twinkelen van plezier en haar mooi lach; het aanblik waar ik ooit eens helemaal voor gesmolten was en dit keer op keer weer doe. Ze zag er fantastisch uit. Ze straalde van plezier en zelfvertrouwen, haar armen rustig langs haar lichaam, haar borsten in een zwarte BH met bandjes die haar borsten zo mooi deden accentueren. De bijbehorende string had aan de bovenkant 2 sierbandjes lopen, die als een soort hekwerkje op de huid rustten. “Dank je wel Rosanne. Thank you só much.” Zei ik, want ik was ook zo ongelooflijk dankbaar dat ik dit nu kon aanschouwen. Rosanne maakte een draai, zoals ze die hoort te doen tijdens het salsa dansen en kwam daarna langzaam weg terug gelopen; Elke stap gekruist over de vorige, waarbij ze nog eens extra het heupwiegen aanzette met een klein beetje eigen inzet. “Kom hier jij, kleintje. Ik wil je. Nu!” Zei ze, waarna ze even een speelse grom gaf toen ze haar handen in mijn shirt klauwde en zich erin vast grepen.

Ze trok me naar het bed en duwde me met mijn gezicht het bed op. Het bed kraakte eventjes toen ik erop viel. Rosanne gaf een tik op mijn rechter bil, waarna ze haar handen onder me deed glijden en de sluiting van mijn broek los maakte. Daarna trok ze deze uit en gaf ze opnieuw een tik. Dit keer op mijn linker bil. Even later eindigde mijn boxer ook op de grond en nam ze beide ontblootte billen in haar handen. Ze begon erin te knijpen en te kneden, waardoor ik me onderdaniger ging voelen. “Hmmm, ik wil deze heerlijke dingen toch nog even mishandelen. Don’t go anywhere.” Zei Rosanne, waarbij ze zich richting de speeltas bewoog. Na wat gerommel, was het overduidelijke zwiepende geluid van de cane te horen. Ze gunde me niet veel tijd om me mentaal voor te bereiden, want ze was binnen een paar grote stappen weer bij me en haalde uit. Ik voelde een scherpe pijn over mijn rechter bil. En zo bleef Rosanne door gaan, keer op keer op precies dezelfde plek. Elke klap maakte de scherpe, bijna withete pijn erger en erger. Ik moest al mijn wilskracht gebruiken om stil te blijven liggen, maar dit was niet altijd voldoende. Soms kantelde ik mijn bekken na een klap, kromp mijn lichaam ineen of probeerde ik zelfs een tik helemaal te ontwijken. Ik schaamde me voor dit gedrag, maar ik begon bijna instinctief te bewegen. Niet dat ik er veel bij geholpen was, want dan wachtte Rosanne eventjes om daarna extra hard te slaan ter herinnering om stil te blijven liggen. Bij elke slag liet ik een kreet van de pijn ontsnappen en op een gegeven moment voelde ik dat ik opnieuw werd overmand door tranen van de pijn. Uiteindelijk deed ze precies hetzelfde bij mijn andere bil. Op een gegeven moment werd de pijn mij teveel en begon ik om genade te smeken.

“Alsjeblieft Rosanne, genade. Genade!” Smeekte ik haar, toen ik opnieuw onbewust een poging deed om de volgende klap te ontwijken. Maar Rosanne wachtte gewoon rustig af, om daarna weer genadeloos op dezelfde plek te slaan. “AAAAA… fuck. Please. Please, please please please… ik kan niet meer. Gena…” En precies op dat moment sloeg Rosanne weer raak. “AAAAAA! Nee nee, alsjeblieft Rosanne. Niet meer. Genade. Genade alsjeblieft, mijn God, genade!” Ik wachtte in spanning tot de volgende haal, maar die bleef uit. Ik zuchtte van opluchting. “Dank je w…” En daar was de cane die met een zwievend geluid de lucht doorkliefde en opnieuw op dezelfde plek neer kwam. “fffffff AAAahhh! Alsjeblieft, ik trek het niet meer. Ik ben erdoorheen. Please Roos, genade. Genade, oh mijn God, genade alsjeblieft.” Snikte ik. “Nog 10. In 1 keer, of verdeeld?” Zei Rosanne op een doordringende manier. Ik probeerde mezelf te kalmeren. “Kies nu of ik kies voor je.” Drong Rosanne aan. “Achter elkaar graag Rosanne.” Ik had nog nauwelijks mijn zin uitgesproken, of ze sloeg op de ene bil na de andere tempo. Ik verkrampte mijn armen, trok het staal van de handboeien nog dieper in mijn polsen en ik beet in de lakens terwijl ik het uitschreeuwde van de pijn. En toen was er enkel nog de schrijnende pijn op mijn billen en ik voelde hoe mijn lichaam een beetje begon te schokken van het snikken.

Ik hoorde Rosanne de cane wegleggen en ze kwam naast me liggen. “Wat spartel jij toch zo heerlijk geil. Elke keer dat innerlijke gevecht binnen jezelf om dood stil te willen liggen voor me, terwijl je lichaam schreeuwt het niet te doen. Ik kan je wel opvreten, maar dat zou zonde zijn.” Daar zou ik in andere omstandigheden wel eventjes om kunnen grinniken, maar ik was ongelooflijk kapot. “Hey kleintje, draai je hoofd eens hierheen.” Ik keerde mijn hoofd en deed mijn ogen open. Rosannes gezicht ruste op haar rechter hand en keek me weer met haar mooie ogen aan. Ze streek met haar linker hand door mijn haar en streelde daarna mijn hals. Haar gezicht zag er zacht en liefdevol uit, en naarmate ik langer naar haar keek ebde mijn leed weg en nam er zich een warm gevoel het over.

Ik liet me bedaren door het strelen van Rosanne. Toen ik uiteindelijk ook weer kon lachen, gaf ze me een kus op mijn voorhoofd en ging toen weer van het bed af. Ik hoorde Rosanne weer rommelen in de tas en dat ze daarna terug kwam. Ze pakte de handboeien en maakte deze één voor één los. Ik was erg opgelucht dat ze af mochten. Ik duwde me rechtop en ging zitten op het bed en keek Rosanne aan terwijl ik mijn polsen masseerde. Ik zag hoe Rosanne stukken touw uit de tas had gehaald en er eentje had ontwikkeld. Een fijn gevoel golfde over mijn lichaam heen. Rosanne keek even op en zei vervolgens: “Lose the shirt en op je plek.” Weer een warme golf vloeide over me heen toen ze dat zei. Ik trok het shirt over mijn hoofd en wierp deze op de grond bij mijn broek en boxer, om vervolgens te knielen bij het voeteneinde van het bed en mijn handen op mijn rug te plaatsen. Al snel werd mijn onderdanigheid groter en hield ik mijn blik voor me op de grond gericht, terwijl ik luisterde naar wat Rosanne aan het doen was. “Draai je maar alvast om kleintje.” Hoorde ik Rosanne zeggen en dus draaide ik me op mijn knieën om zodat ik nu richting de muur keek. Ik hoorde Rosannes voetstappen mijn richting op komen en merkte op dat ze plaats nam achter mij. Ze begeleidde mijn polsen en begon het touw om zowel mijn polsen als mijn onderbuik te wikkelen. Vervolgens nam ze de speling weg tussen mijn armen en mijn onderrug, en daarna het kleine beetje speling tussen mijn polsen. 

Rosanne dirigeerde me via mijn schouder om me weer om te keren. Toen ik haar weer aankeek, gaf ze me een kus op mijn lippen. Toen stond ze op om weer wat touw erbij te pakken. Na een tijdje had ze mijn enkels aan het bijbehorende bovenbeen vastgemaakt, waardoor ik geforceerd was om zo geknield te blijven zitten. Dit is voor mij een nogal oncomfortabele positie na een minuut of 10, en ik verzuchtte stilletjes al mijn lot. Gelukkig kwam Rosanne al aan met een hoofdkussen van het bed en plaatste deze onder de wreef van mijn voeten, wat de plek is waar ik snel pijn krijg. Daarna duwde ze mijn knieën een klein beetje uit elkaar en knielde tussen mijn benen in. Ze liet haar handen over mijn borst omhoog glijden om opnieuw mijn gezicht met haar handen te omvatten en begon me lichte kusjes te geven. Teder zacht voelde ik haar lippen op de mijne, op mijn wangen en op mijn keel. Ik voelde me heerlijk rustig worden van wat ze met me deed. En tegelijkertijd voelde mijn lichaam ook wat gieren met begeerte en verlangen naar Rosanne.

Op een gegeven moment werden de vederzachte kusjes iets meer normale kusje. En toen stopte het eventjes. Ik wachtte geduldig en wilde dat ze door ging. Ik had mijn ogen inmiddels al gesloten om me meer op Rosannes lippen te kunnen concentreren en merkte nu pas dat mijn mond een klein beetje was open gevallen. Ik besloot deze snel weer dicht te doen, voordat dit werd aangezien voor gulzigheid van mijn kant af. Ik voelde me dan ook heel erg gretig voor Rosannes lippen maar wilde me dit keer volledig aan haar overgeven. Mezelf helemaal aan haar wensen overlaten. Het wachten werd me bijna te lang en net op het moment dat ik mijn ogen open deed, greep Rosanne me in mijn haren en trok mijn hoofd achter over. Vervolgens gaf ze een zinderend langzame lik langs mijn hals, waarbij ik mijn ogen weer sloot en een zucht van genot liet ontsnappen. Daarna forceerde ze mijn hoofd weer omlaag om mij vol op de mond te zoenen. Ik voelde hoe haar tong zich tegen mijn lippen aandrukte en dus deed ik mijn mond open om haar tong te verwelkomen met de mijne. Bijna instinctief wilde ik mijn armen om haar heel sluiten, haar tegen me aan drukken, maar de touwen hielden mijn handen stevig tegen mijn rug aan gedrukt.

Het zoenen met Rosanne vulde me met een gelukzalige waas in mijn hoofd. Ik voelde me zeer gelukkig met haar hier zo bij me. Om haar warmte over me heen te voelen stralen. Ik voelde hoe ze haar buik tegen de mijne drukte en zo mijn stijve lid tegen mijn onderbuik gedrukt werd door haar lichaam. Ik voelde hoe Rosanne haar onderlichaam langzaam langs ze mijnde deed bewegen, wat heerlijk aanvoelde. Ik liet mezelf helemaal gaan in het zoenen en Rosanne stond het toe. We wisselden af waar het tong contact plaatsvond. Rosannes puntje van haar tong bewoog zich tegen mijn gehemelte aan, wat ik altijd een ongelooflijk spannend iets vond en voor mij ook een teken van haar vertrouwen. Het tongzoenen bleef maar doorgaan en ik werd me bewust van mijn versnelde ademhaling door mijn neus en tevens die van haar. Rosannes handen gleden zich achter mijn rug en tussen mijn armen. Een lichte pijn kwam naar boven op mijn rug terwijl Rosanne als het ware haar klauwen in mijn rug had gezet en zich nog meer aan mij vastgreep. Ik kon niets anders dan genieten van wat ze met me deed. Ik wilde meer, wilde haar en wilde alles wat ze me aan wilde doen. Rosanne brak het zoenen af en ik bewoon automatisch naar voren, op zoek naar haar lippen. Ik voelde hoe ze haar hoofd langs de mijne bracht doordat ik haar haren langs mijn wang voelde kriebelen. “Tijd om een belofte in te lossen aan mijn speeltje.” Fluisterde ze zachtjes in mijn oor, en haar versnelde ademhaling was duidelijk te horen. En met die woorden haalde ze haar nagels over mijn huid weer naar voren en ik kreeg een rilling van het opwindende gevoel dat het gaf.

Ik deed mijn ogen open en zag dat Rosanne bezig was haar BH los te maken en deze vervolgens achter zich te gooien. Ze ging iets rechter op zitten op haar knieën en hield haar borsten uitdagend voor mijn neus. Op automatische piloot bewoog ik naar voren en begon haar borsten te plezieren met mijn tong. Langzame likken, gemixed met kusjes, wat geknabbel met mijn tanden en snelle bewegingen van mijn tong waren mijn gereedschappen om een verrukte zucht uit Rosannes mond te halen. Ze liet haar hoofd achterover hangen en haar mond zat nog een klein beetje open. Ik spendeerde nog wat extra aandacht op de huid tussen haar borsten en de plekjes waar de onderkant van haar mooie borsten in haar borstkas overgaan. Rosanne begon mijn hoofd richting te geven met haar handen en zorgde ervoor dat niets van haar borsten opgetast gingen. Als laatste waren haar tepels, waaraan ik zachtjes maar ritmisch aan begon te zuigen, zoals een baby dat zou doen. Ik wist dat dit beter dan elke ander iets haar wist op te winden, als het gaat om het stimuleren van haar tepels. Uiteindelijk trok Rosanne mijn hoofd los van haar borst om me opnieuw passioneel te zoenen.

Toen Rosanne weer klaar was met zoenen, trok ze zich terug en stond uitdagend voor me. Ik keek naar haar op en mijn hele lichaam verlangde naar mijn Domina. Tergend langzaam deed ze haar onderbroekje omlaag en trapte deze uiteindelijk behendig van haar voet weg. Het kledingstuk vloog een eindje door de lucht om op het keukentafeltje te landen en een glas lichtjes te doen wankelen. Ze liep vervolgens naar het nachtkastje, deed een la open en haalde er een condoom uit. Ze scheurde de verpakking en haalde het condoom eruit. Mijn hele lichaam was inmiddels in vuur en vlam geschoten. Ik kon aan niets anders meer denken dan me in haar bevinden, helemaal samen te zijn en hoe ze me zou gaan berijden.

Ze knielde voor me en kriebelde even vederlicht onder mijn ballen. Een rilling van genot overmande mij en mijn mond viel open terwijl ik een kreun liet ontsnappen. Mijn erectie nam nog een heel klein beetje toe en leek wel te pulseren naar mijn gevoel. Alsof mijn hart ín mijn penis zat en niet meer in mijn borstkas. Rosanne nam het uiteinde van het condoom tussen haar lippen en bewoog langzaam naar mijn stijve pik. In een langzame beweging deed ze het condoom om en ik voelde haar lippen langs de schacht glijden. Ik was overmand door het zalige gevoel van hoe haar lippen ook weer langzaam terug omhoog kwamen. Ze duwde met haar handen mijn knieën weer bij elkaar, kwam voor me staan en drukte mijn gezicht tegen haar vochtige schaamlippen. “Voel je dat geile befslet? Vast wel, ik weet hoe lekker jij het vind als ik mezelf insmeer op je gezicht op die manier.” Zei Rosanne op een sterke toon en opnieuw kon ik die weeïge, enigszins zure geur ruiken. Ik deed mijn mond open en proefde aan haar. Ik proefde de vertrouwde zurige smaak van haar geilheid en ik begon haar weer te beffen. Maar Rosanne trok mijn hoofd naar achter en boog zich naar voren zodat ze me recht in de ogen keek. “Dat heb ik al genoeg gehad befslet, ik wil iets anders van je.” Sprak Rosanne. “Ik ga je verkrachten kleintje, je gebruiken als een menselijke dildo. Mijn seksspeeltje. My one of a kind little sextoyboy. En je weet wat ik van je verlang, dus zorg er maar voor dat die dildo van je lang genoeg zijn werk doet tot ik tevreden ben. Is dat begrepen toyboy?” Ik wist dondersgoed wat ze van me wilde en ik zou haar niet teleurstellen. “Ja mijn mooie Rosanne, ik doe alles voor je.” Bracht ik stilletjes uit.

Rosanne hurkte vlak voor me en liet me in haar glijden. We lieten beiden een zucht van genot gaan terwijl ze dat deed. Ze ging vervolgens op mijn schoot zitten en sloeg haar benen om mij heen. Ze begon me weer te zoenen en terwijl ze dat deed voelde ik hoe ze haar vagina als een warme aanwezigheid om mijn stijve lid aanwezig was. Ik voelde hoe ze mijn penis vastgreep van binnen haar en dat de druk weer minder werd. Een ongelooflijke heerijk gevoel, maar ook zo frustrerend gezien ik daar niet van klaar kan komen. En mijn hoofd was enkel nog maar gericht op lust,op seks, op klaar komen. Ze bleef me plagen met haar vagina spieren en bleef me zoenen. Ze wisselde het af door mijn hoofd los te trekken van haar lippen en naar haar hals te begeleiden. Ongeacht dat ik me een beest voelde, bleef ik teder bij haar hals. Mijn hart en hormonen raceten en op een gegeven moment kon ik mezelf niet meer tegenhouden. “Alsjeblieft Rosanne, verkracht me. Gebruik me. Ik kan het niet meer hebben. Alsjeblieft, ik wil zo graag klaar komen. Please please please Rosanne, neuk me. Misbruik mijn stijve pik als jouw dildo. Laat me je sexspeeltje zijn. Please Roos, ik word gek.” Rosanne onderbrak mijn gesmeek door mij weer te gaan zoenen. Ik raakte weer verloren in het zoenen, maar uiteindelijk overwon mijn geilheid opnieuw. Ik brak me weer los, enigszins vechtend in mijn touwen. “Alsjeblieft Roos, wil je me alsjeblieft verkrachten. Wil je me alsjeblieft gebruiken? Please Roos, use me. Fuck me. Alsjeblieft, alsjeblieft Roos, alsjeblieft!”

Toen sloot Rosanne haar armen om mijn hals heen en begon haar lichaam op een neer te bewegen. Het vastgrijpen van mijn penis deed ze niet meer, maar dat deerde niet. Het andere was ongelooflijk heerlijk. “Dank je wel Rosanne. Oh God, dank je wel, dank je wel. Danke je Roos, dank je.” Prevelde ik. De rest kan ik niet meer goed onder woorden brengen, gezien ik er niet meer met mijn hoofd bij was. Het was een roes vol lust, liefde, genot en euforie. Ik heb ongetwijfeld ergens nog gesmeekt om klaar te mogen komen aan Rosanne en dat heeft ze uiteindelijk ook goedgekeurd. Het einde wat fantastisch, overweldigend en perfect. Anders dan dat kan ik het niet omschrijven. 

Ik weet nog dat Rosanne me vertelde dat ik daarna niet meer goed kon lopen en dat ik min of meer in bed gestrompeld ben met haar nadat ze me van het condoom had ontdaan en wat hier en daar had schoongemaakt. Zelf kon ik me daar wel in vinden, want ik was echt helemaal van de wereld. Ik kon me alleen nog een grote warme deken van geluk om me heen voelen, en uiteindelijk haar warme armen waarin ik in slaap ben gevallen. De perfecte afsluiting voor een dag zoals deze.

Marks Duo-Domme sessie - H16

H16 - Het einde van een fantasie en het begin van een mooie herinnering

Daar lag ik dan, compleet uitgeput, met mijn knieën ingetrokken tegen Rosanne aan en ik luisterde naar het regelmatige kloppen van haar hart. Ik voelde de warmte afstralen van Rosanne aan de voorkant en van Kiwi op mijn rug. Om de zoveel tijd trok ik me dichter tegen Rosanne aan, de jonge vrouw waar ik op dat moment zo ongelooflijk veel van hield en ontzag voor had. Ik waardeerde de warmte die ik ontving van Kiwi, maar waar ik het meeste naar verlangde was de liefde en warmte van mijn vriendin en op dat moment meesteres. Ik voelde me helemaal van haar en wilde het liefst helemaal in haar armen wegkruipen, zo ver als ik maar kon. Als het aan mij had gelegen, had ik mezelf ín haar gegraven.

Rosanne streelde mijn arm en hoofd zachtjes en het voelde geweldig fijn aan. Van alles wat ik heb ervaren vandaag, voelde dit toch als het beste van de hele dag. Ik voelde me soezerig, dol gelukkig, geborgen, gewild en vertrouwd. Euforie had zich meester gemaakt over mijn hele lichaam, dat ik zelfs mijn geilheid compleet vergeten was. Het enige wat voor mij nog telde was hier tegen mijn domina aanliggen, tegen Rosanne. Kiwi streelde mijn bovenbenen en ik kon haar borsten tegen mijn rug aanvoelen, maar ik had totaal geen oog of oor meer voor haar. Achteraf gezien is dat misschien een beetje lullig voor haar, gezien ze ook net zo hard aan deze hele middag en avond had meegewerkt. Maar mijn hoofd was op dat moment in een compleet onderdanige roes voor Rosanne.

We hebben een tijd lang zo nabij gelegen, waarin ikzelf geen woord heb uitgesproken en misschien soms eventjes een verrukt geluidje liet ontsnappen van de aandacht en complimentjes die ik kreeg. Uiteindelijk kwam ik een beetje bij mijn positieven. “Dank je wel Roos, hartstikke bedankt.” Zei ik terwijl ik ophoog in haar mooie en wakende ogen keek. “En jij ook bedankt Kiwi.” Zei ik daarna, en ik plaatste mijn linker hand op haar dij om aan te geven dat ik haar ook echt dankbaar was. “Het is al goed Mark, jij ook bedankt.” Zei Kiwi, terwijl Rosanne een kus op mijn voorhoofd gaf. “Maar als je het fijner vind, kan je me ook Kimberley noemen, als je wil.” Vervolgde ze. “Kimberley? Waar komt Kiwi dan eigenlijk vandaan?” Vroeg ik, gezien ik toch wel zo nieuwsgierig was waarom ik haar eigenlijk de hele tijd naar een vrucht moest noemen. “Is een bijnaam die ik van een goede vriendin van me heb gekregen. Vond hem wel leuk, dus uiteindelijk heb ik die dus ook maar voor Fetlife en dat soort dingen gebruikt. Ze vindt Kim niet kloppen bij iemand van Indonesische afkomst, en Kiwi bekt goed en lijkt toch op m’n eigen naam.” Antwoordde Kimberley.

En toen viel het muntje. Ik was zelf ook enigszins actief op Fetlife, min of meer aangestoken door Roos. En ik herinnerde me opeens dat ik inderdaad wel eens een ‘Kiwi’ in het vriendenoverzichtje op Roos’ profiel pagina heb gezien. Een foto van een Kiwi, maar de vruchtensticker van Zespri vervangen met een BDSM logo. Waarom had ik die link niet eerder gelegd?

We lagen even weer stil tegen elkaar, waarna Kimberley de stilte doorbrak: “En? Voldeed het aan je fantasieën die je had? Nou ja, met uitzondering van de mindfuck die blijkbaar toch eventjes te veel van het goede was. Nogmaals excuses daarvoor.” Ik dacht even terug aan dat pijnlijke moment. Die mindfuck ging inderdaad erg ver, maar aan de andere kant vond ik de intense gevoelens die het had opgewekt geweldig. Ik weet dat ik veel voldoening haal uit het ervaren van intense gevoelens en ervaringen, en Roos weet dat ook. Blijkbaar heeft ze dat ook aan Kimberley verteld.

“Het was bijzonder intens, zeker op de momenten dat jullie me geen moment van rust schonken.” Stak ik van wal. “Ik kan erg genieten van al die intensiteit, al is dat niet altijd op het moment zelf. Ik voelde me ook veel hulpelozer dan als ik alleen met Roos speel. Ik weet dat ik fysiek gezien ongeveer iets sterker ben dan Rosanne, maar ik zou jullie allebei tegelijkertijd niet aan kunnen. En dat was eigenlijk wel heel erg fijn, dat gevoel van echt kansloos te voelen. En mijn God, wat heb ik me dood geërgerd aan het feit dat jij me constant met slaaf aansprak. Ik weet niet dat Roos het je al had gezegd, maar ik heb een pokke hekel aan dat woord op een of andere manier.”
Kimberley grinnikte eventjes. “Ja, dat had ze verteld, en juist daarom bleef ik je daarmee aanspreken. Gewoon vanwege het sadistische genoegen om je ermee te tergen. Plus het feit dat ik het leuk vind om in je gezicht in te wrijven dat je het niet voor het zeggen had. Maar goed, het klonk alsof je niet klaar was, dus ga verder.”
“Hmm, het was in ieder geval erg frustrerend. Maar aan de andere kant ook wel weer fijn. Maar goed, of het aan mijn verwachtingen voldeed? Ik probeer meestal geen verwachtingen te maken voor dingen. Maar het voelde goed en fijn. Al was het soms heel erg pijnlijk, was het ook fijn.”

Rosanne gaf me een kneepje in mijn arm ter blijk van dat ze even aandacht wilde. Ik keek op en ze gaf me opnieuw een kus op mijn voorhoofd en fluisterde dat ze van me hield. Ik fluisterde terug dat ik ook zielsveel van haar hield. Toen bracht ik mijn hoofd weer terug op haar borst en luisterde weer naar haar hartslag. “Wat vond je nu eigenlijk het leukste van vandaag?” Vroeg Roos vervolgens.
“Euh… Ik denk toen ik jullie toetje was. Dat voelde erg bijzonder, teder en toch weer intens aan. Het ijs was heel erg schrikken, maar het voelde wel erg fijn aan toen jullie dingen van me af gingen eten en mij soms wat voerde. Vooral dat met die kersen vond ik eigenlijk wel erg gaaf! En toen die citroen of limoen, dat was een nice touch.”
“Dank je.” Hoorde ik van achter me. “En wat vond je het naarste?”
“Euhm, dat je me moest straffen. Ik vond het dat heel erg vervelend. Ik vind doorgaans het hebben van straf op zich als heel vervelend, want dat geeft me een gevoel van falen. En dat laatste wat ik had moeten doorstaan, dat was eigenlijk ook ongelooflijk naar. Heel intens, en daarom ook wel weer fijn, maar zo ongelooflijk naar omdat ik helemaal uitgeput ben. Ik zou echt zo in slaap kunnen vallen.”
“Maar dat gaan we nog niet doen, toch kleintje?” Zei Rosanne op indringende toon ik en gleed meteen weer terug in mijn onderdanige state of mind.
“Nee meesteres Rosanne, niet als het niet van jou mag.” Zei ik stilletjes, terwijl ik stiekem verrukt was dat ze me met kleintje aansprak en me even dichter tegen tegen haar aan drukte.

We namen onze ervaringen door, wat ieder van het spelen vond. Het bleek dat veel van de ideeën van Kimberley afkomstig waren; Althans, ze waren vooral wat door Kimberleys ideetjes aangevuld. Met name de mindfuck en de laatste ‘beproeving’ waren vrijwel geheel van haar hand. De overige invloeden waren vooral bedoeld om extra venijn in het spel te brengen, waar Rosanne zich vooral op het sensuele en plagende gedeelte had gefocust voor de middag en avond, al had ze ook de hand in de sadistische onderdelen. ‘Ook ik moet aan mijn trekken komen’ was haar precieze verwoording.

Uiteindelijk hebben we onze spullen verzameld, onze kleren weer aangedaan en had Kimberley nog even goed alles beneden doorgelopen om ervoor te zorgen dat ze niets had gemist wat mogelijk vervelende vragen bij haar ouders zou kunnen oproepen. We namen afscheid van Kimberley met innige groepsknuffel, al kon Kimberley het niet laten om op mijn billen te slaan toen ik aanstalten had gemaakt om naar buiten te lopen met onze speeltas. Toen ik omkeerde zag ik haar glunderend onschuldig kijken, en stak vervolgens speels haar vinger in haar mond om haar stoute blik te ondersteunen. “Je kon het ook niet laten hè rare Kiwi?” Gaf ik haar van repliek, maar haar enige reactie bleef haar stoute blik.

Dankbaar plofte ik in de auto nadat ik de tas achterin had geworpen. ‘Ik ga inderdaad goed slapen vanavond. Man oh man, ik ben echt dood op!’ Dacht ik bij mezelf. Rosanne was nu ook ingestapt en ik trok me aan haar op om haar liefdevol te trakteren op een tongzoen. “Dank je wel Roos, voor dit. Voor alles. Dank je. Het was het helemaal fantastisch zo. Een geweldige dag! Dank je.” Opnieuw gaf ik haar een tongzoen, al wisten we dat we dit nooit lang vol konden houden omdat het nogal onhandig zit met die versnellingspook die altijd zo in de weg zit. “Kleintje toch!” Zei Rosanne gespeeld verontwaardigd, maar ik merkte ook tevens aan de toon van dat ‘Kleintje’ dat ze nog steeds in een dominante mindset zat. “Je doet het klinken alsof het afgelopen is. Je bent het toch niet vergeten, mag ik hopen?” Ik keek haar aan, en wist niet zo goed mezelf een plaats te geven. Uiteindelijk liet ik me terug vallen in mijn stoel. “Ik heb werkelijk geen flauw idee ben ik bang.” Antwoordde ik.
“Ik had je beloofd om je klaar te laten komen. En je weet dat ik me altijd aan me woord houd.” Zei Rosanne, en toen verscheen er een glimlach op haar mond. “En trouwens, het moet ‘Ik heb werkelijk geen flauw idee ben ik bang, Rosanne’ zijn!” Waarbij Rosanne haar naam extra nadruk had gegeven. “Tot het einde van de avond ben je helemaal van mij kleintje. Ik ga nog dankbaar gebruik van je maken thuis, en daarom wil ik dat je nu even gaat slapen tijdens te terug reis. Het is niet zo lang, maar het zal je goed doen. Is dat duidelijk kleintje?”

Ik knikte, en ik kreeg een kus van Rosanne op mijn voorhoofd. “Ja Rosanne, ik heb het begrepen.” En met die woorden werd de auto gestart en liet ik de vermoeidheid over me heen vallen als een zachte deken.

Marks Duo-Domme sessie - H15

H15 - Kiwi's afsluiting

“Mag ik nog eventjes tegen je aanliggen en weer op krachten komen meesteres Rosanne?” Vroeg ik vermoeid. “Nee slaafje, dat mag je niet.” Hoorde ik Kiwi zeggen en in reactie keek in naar Rosanne, stilletjes smekend om daar tegenin te gaan. “You heard her kleintje. Hop, van die tafel af en handen op je rug.” Was Rosannes reactie en ik zag weer haar sadistische lach op haar lippen. Ze wist inderdaad donders goed dat ik er redelijk doorheen was en ze wilde toch mijn volledige inzet en gunde ze me geen rust. Hoe graag ik ook even zou willen rusten, ik geniet er altijd van hoe Rosanne toch vaak genoeg nee zegt tegen mijn verlangens om een pauze en net als een personal trainer me weer net iets verder laat gaan dat ik dacht te kunnen.

Langzaam buig ik voorover en voel me toch een heel klein beetje gedesoriënteerd. Ik schud even mijn hoofd en sta daarna op en plaats handen op mijn rug zoals Rosanne van me verlangt. Rosanne kwam achter me staan en drukte mijn lichaam tegen haar aan door enkel haar hand om mijn keel te leggen en naar zich toe te trekken. Mijn hoofd was naar het dak gekeerd zodat ik nog steeds gemakkelijk adem kon halen. “Ik hoop dat je lekker gaat smeken, schatje van me.” Fluisterde Rosanne in mijn hoor. “Je zult nog 20 minuten voor ons moeten lijden en ik hoop dat je ondertussen zo ver bent dat we al vanaf het begin al geluid uit je zullen krijgen.” Ik wist niet of ze verwachtte dat ik hierop antwoord gaf of niet, en vanwege mijn twijfeling hield ik mijn mond. Geen enkele gedachte wist mijn geest te bereiken en dus bleef ik maar stil naar het dak kijken. Ik hoorde Kiwi langs ons heen stappen en ze had alle BDSM spulletjes die we naar beneden hadden genomen bij zich en liep voor ons de trap op. Ik volgde met Rosanne achter me aan. Even boven op de trap prikte Rosanne eventjes in mijn zij en in een reflex schoot ik omhoog en iets naar voren, en sloeg ik een bijna verwijfd kreetje uit. “Zo schattig als jij dat zo doet slaafje.” Zei Rosanne met een grijns op haar gezicht en ze sprak dat laatste woordje praktisch op dezelfde manier uit zoals Kiwi het al de hele tijd deed. Ik vond het al vervelend dat Kiwi mij als slaaf aansprak, maar nu Rosanne het bij me deed vond ik het helemaal vervelend. Ze wist dondersgoed hoe erg ik die term veracht en het brak ook meteen de bubbel van het fijne gevoel van wat ik net nog eventjes had. Tegelijkertijd voelde ik me ook behoorlijk vernederd door zowel die uitspraak van haar als van het geluid dat ik maakte toen ze me prikte. 

Rosanne begeleidde me de kamer van Kiwi in en ik zag Kiwi de spullen op bed had geworpen en weer langs ons liep om weer naar beneden te gaan. Rosanne pakte me bij mijn schouders, draaide me naar haar toe en drukte me tegen de muur aan en begon me te zoenen. Ik beantwoorde haar zoen en ik voelde mijn armen zich onhandig tussen mijn rug en de muur, nu Rosanne zich steeds meer tegen me aandrukte, maar durfde ze niet weg te halen. Nog voordat ik me helemaal in het zoenen kon werpen, trok ze zich weer terug en keek ze me mijn haar sadistische glimlach aan. Ik vind het altijd vervelend als ze dat doet, want voor mij voelt zoenen op die manier ongelooflijk onvoldoenend, en daar maakte ze vaak genoeg gebruikt van. Om me nog verder te frustreren blies ze me een kus toe en liep toen naar onze speeltas om er wat touw uit te halen. Ik volgde haar en genoot stiekem even van hoe ze voorover gebogen over de tas zat. Ze draaide zich om en zag dat ik haar gade sloeg. Ze stapte met een overdreven sexy pas om op me af en ik wist nu even niet meer of ik nu in problemen zat of dat ze me gewoon nog meer aan het teasen was. Het bleek het laatste te zijn, gezien ze op grofweg 30 cm afstand van me tot stilstand kwam en haar handen onder haar borsten plaatste. “Jij vind deze wel heel erg mooi hè gluiperige voyeur?” Ze bewoog haar borsten op en neer en ik wist niet meer of ze nu wilde dat ik naar haar borsten keek, haar in de ogen moest kijken, haar überhaupt niet aan staarde of dat het haar niets kon schelen. De spanning was wel opwindend voor me en voelde het bloed weer langzaam stromen naar mijn lid. Ik besloot haar aan te kijken al kon ik vanuit mijn periferie toch haar borsten zien bewegen. “Oh, gaan we nu weer een onschuldig, net jongetje spelen, jij geile slet?” Was Rosannes reactie op de mijne, en vooral dat laatste trof me nogal vernederend. Kiwi kwam weer terug met 2 korsetten in haar handen en wierp deze ook op bed. Mijn ogen schoten naar het bed en ik zag tussen die 2 kledingsstukken nog 2 eruit fladderen: een zwarte hipster en een zwarte, doorschijnende string met rozen motief erop die Rosanne eens van mij moest kopen. Rosanne greep me bij mijn kin en kuste me op mijn lippen. Ik voelde haar tong tegen mijn lippen drukken en net toen ik haar tong wilde ontvangen met de mijne trok ze zich weer terug. ‘Hooo, nee, niet weer…’ ging er in mijn hoofd rond.

Rosanne dirigeerde me naar het midden van de kamer en draaide mijn rug naar haar toe. Ze plaatste mijn onderarmen horizontaal langs elkaar en bond deze aan elkaar. Vervolgens liet ze het touw meerdere malen langs mijn armen, over mijn borst en over mijn rug heen en weer gaan. De ruimte die ik nu nog had haalde ze daarna weg met een tweede stuk touw dat van achter mijn rug onder mijn oksels een baan maakte om de touwbanen om mijn armen, om vervolgens voorlangs mijn schouders over mijn nek heen te lopen om gespiegeld aan de andere kant hetzelfde te doorlopen. Van alle mogelijke manieren hoe Rosanne me kon vastbinden, vond ik de ‘boxtie’ toen wel het fijnste. Deze bondage was lang te dragen en gaf een veilig gevoel aan me. Ik zag hoe Kiwi op het bed klom en daarbij keek ik vrijwel direct naar haar schaamlippen. Ik voelde me er ongemakkelijk bij en sloeg mijn blik neer. Ze sprong weer van het bed en ik kon een Chinese lampion in haar hand zien terwijl ze uit zicht liep, vast om deze ergens neer te leggen. Toen voelde ik het laatste rukje aan het touw en daarbij was Rosanne klaar met de bondage. Ik probeerde de touwen uit en ze had wederom weer haar werk goed gedaan. Ik kon nauwelijks mijn armen bewegen en toch knelde niets. 

Beide dames voorzagen mijn enkels weer van enkelboeien van touw en ze duwde me een stapje richting het bed om vervolgens mijn benen gespreid aan weerkanten van het bed te fixeren. Mijn voeten stonden wat verder dan schouder breedte van elkaar af, dus heel moeilijk staan was het niet gelukkig. Opnieuw hoorde ik iemand in onze tas rommelen en tegelijkertijd zag ik hoe Kiwi voor mij stond en een stel tepelklemmen voor mijn ogen bengelde die met een ketting aan elkaar zaten: een stel clover clamps. Ik begon toch wel een beetje zenuwachtig te worden, gezien mij enkel de geruchten van deze ondingen mij bekend waren. Ze schenen ongelooflijk venijnig te zijn en ze schijnen nog erger te worden als je aan de klemmen trekt. Op een of andere manier kon ik me ook niet meer voorstellen dat Kiwi met iets minder pijnlijks aan zou komen dan deze klemmen. Met een serieus gezicht begon Kiwi aan mijn tepels te trekken en toen kneep ze er heel hard in en draaide er nog eens aan. Ik zakte eventjes door mijn knieën en deed alle moeite om een kreet van pijn te onderdrukken. Kiwi had door waar ik mee bezig was en deed er nog een schepje bovenop. Uiteindelijk kon ik me niet meer inhouden en liet ik de pijn hoorbaar worden. Ze glimlachte en begon vervolgens op mijn tepels te zuigen. Dat voelde eigenlijk veel beter aan dat wat ze daarnet deed. 

Terwijl ik afgeleid werd door Kiwi, bevestigde Rosanne iets om mijn balzak. Het gevoel was mij wel bekend en het zal vast onze ‘parachute’ zijn, die ze me vaak omdeed wanneer ze wilde dat ik haar neukte terwijl ik haar onderdanig was. Ze vond het altijd een erg passende manier om aan te geven wie het hier voor het zeggen had en daarnaast vond ze het gewoon grappig dat ik mezelf tijdens het stoten pijn deed. Ik had ondertussen een redelijk haatliefde verhouding met dat onding ontwikkeld. En zoals gebruikelijk volgde de gewichten spoedig daarna. Enkel was er dit keer een kleine verandering van het gebruikelijke patroon. Deze gewichten wogen wel ongelooflijk zwaar en de scherpe pijn die ze veroorzaakte dwongen mij door mijn knieën te zakken terwijl ik op mijn tanden beet van de pijn. Ik was gehurkte toen ik merkte dat de pijn al weg was. Kiwi was ondertussen gewoon behendig meegewogen en al snel maakte ik me ook niet meer zo druk dat ik mijn benen moest inspannen om niet verder omlaag te zakken. Ik wilde ook niet meer omhoog gaan gezien de pijn behoorlijk intens was. Toen stopte Kiwi met haar gesabbel aan m’n tepels en deed snel op elke tepel een klem. Bij de eerste beet ik opnieuw hard op mijn tanden, maar de tweede liet met toch een klaaggeluid van de pijn over mijn lippen ontsnappen. Ik ademde hevig om de pijn te verwerken en zag dat Kiwi even van het bed kwam en daarna weer terug kwam met een stuk touw in haar handen. Ze deed het touw vastmaken aan het midden van de ketting van de tepelklemmen en ging toen op het bed staan. “Nee nee, alstublieft Meesteres Kiwi, alstublieft niet doen.” Smeekte ik Kiwi, maar ze negeerde mij en deed precies waar ik al bang voor was: ze trok het touw strakker en strakker totdat de pijn in mijn tepels ondragelijker werden dat ik vrijwel noodgedwongen de gewichten van de grond af trok om de stekende pijn in mijn tepels te verminderen. Snel bond ze het touw af en ik werd me al heel erg snel bewust van mijn ongelooflijk benarde situatie. Ik kon óf mijn tepels pijnigen om de scherpe pijn in mijn onderbuik te verminderen als ik door mijn knieën zou zakken. Óf ik kon opstaan om de pijn aan mijn tepels te verminderen en daarbij de gewichten van de grond af te tillen en daarbij met een scherpe pijn in mijn onderbuik te hebben. In een reflex vocht ik opnieuw tegen de touwen die mijn armen op mijn rug in bedwang hielpen maar dat leverde niet anders op dan extra pijn aan zowel mijn tepels als mijn onderbuik.

Kiwi ging weer op het bed zitten en Rosanne kwam met een net zo grote grijns naast haar zitten. Ik durfde met moeite omlaag te kijken omdat ik bang was dat ik aan de tepelklemmen zou trekken. “En slaafje van Rosanne, ben je blij dat je nog 20 minuten voor ons kan lijden en ons zo te vermaken?” Plaagde Kiwi. Ik was compleet overweldigd van de situatie en was al mijn aandacht was bij mijn ademhaling in een poging om de pijn te verwerken. “Hey slaafje, ik vroeg je wat!” Riep Kiwi, en de gaf een duw op mijn buik. Verschrikt werden mijn ogen groter en er ontstond een bijna doodsangst voor het omvallen. Ik voelde hoe de tepelklemmen pijnlijk aan mijn tepels trokken, nog heftiger dan ze daarvoor deden. “So..,rry… Meestres  hmmmmmm…. Kiwi…” bracht ik met heel erg jachtige ademhaling en veel moeite uit. Zelfs het praten was pijnlijk geworden en ik besloot om op mijn tenen te staan en mijn gewicht meer naar voren te brengen zodat ik als het ware om de hand van Kiwi heen boog en zo min of meer de pijn aan mijn tepels wist te verminderen, met als gevolg dat nu de gewichten een beetje begonnen te zwaaien. Met als gevolg dat de pijn in mijn onderbuik onregelmatig werd. “Ik… wil… juille… aaaahmmm... graag… vannnn… dienst zijn… aaah!” vervolgde ik moeilijk. Er viel een korte stilte en vervolgens schoot een helse pijn in mijn onderbuik, omdat Rosanne een tik gaf tegen mijn ballen. “Je moet toch ondertussen weten dat je met 2 woorden behoort te spreken kleintje.” Zei Rosanne op waarschuwende toon. “Opnieuw!” Eiste ze van me.

Ik kon mezelf wel vervloeken op dit moment. Met moeite verontschuldigde ik me opnieuw, dit keer aan beide dames en zei vervolgens dat ik hen inderdaad erg graag van dienst was. Rosanne liet me dat laatste nog eens driemaal luidkeels herhalen, en ik moest het weer een keer opnieuw doen omdat ik een keer weer vergeten was om hen met meesteres aan te spreken. Daarna verdween Kiwi eventjes naar beneden om later terug te komen met een kookwekker. In de tussentijd genoot Rosanne van mijn lijden. Kiwi kwam terug en zette de kookwekker op 18 minuten en zette deze vervolgens op de grond neer. En daarna bleven beide dames mij aankijken.

De tijd leek ongelooflijk langzaam te gaan. Waarbij ik eerst nog van mening was dat 20 minuten vast niet zo erg kon zijn, was ik na 2 minuten al overtuigd dat dit de meest naarste tijd van mijn leven moet zijn geweest. Ik was doodop, verging van de pijn, mijn borst en buik brandde nog steeds een beetje na en ik was gevuld met intense angsten om weer een fout te maken die me duur kwam te staan of dat ik misschien zou omvallen of instorten. Het was ondragelijk om Rosanne en Kiwi zo voor me te zien en niets zien te ondernemen behalve mij gade te slaan. Meerdere malen veranderde ik van positie en probeerde een soort optimale positie te vinden waarbij ik het minste pijn had. Uiteindelijk leek ik een positie te hebben gevonden waarbij de gewichten maar net op de grond balanceerde en de pijn in mijn tepels enigszins draagbaar was. Maar uiteindelijk moest ik deze positie verlaten omdat de verzuring in mijn bovenbenen en kuiten mij teveel werden en ik mijn benen moest strekken. 

En zo bleef ik op en neer bewegen, immer vechtend tegen de pijn en voor mijn balans. Toen ik weer die ene ideale positie had gevonden, zei dat Kiwi het nuttig vond om even een kleine aanpassing te maken. Luidkeels smeekte ik haar om het niet te doen, maar ik was compleet machteloos om haar tegen te houden. Ze ging op het bed staan, ontdeed de knoop en trok me aan het touw een heel klein beetje omhoog totdat Rosanne liet merken dat de gewichten niet meer op de grond zaten. Ik had zo’n zin om te schreeuwen van de pijn en begon zelfs te overwegen of het ’t misschien waard was om de klemmen van mijn tepels af te rukken en daarna me door mijn knieën te laten zakken en op de grond te gaan zitten. Maar ik was als de dood voor twee dingen: weer eens straf van Kiwi die nog naarder zou zijn dan de situatie waar ik nu in ben, en dat ik erin zou falen om de klemmen eraf te trekken. En zo bleef ik gevangen in mijn situatie, waarin ik soms weer probeerde te vechten om mijn armen los te krijgen, en bleef ik heftig adem halen.

“En, hoe bevallen je eerste 5 minuten schatje van me?” Vroeg Rosanne aan me. ‘5 minuten pas! Mijn God, ik ga dood op deze manier! Ik zak straks echt nog door mijn benen heen en trek zo mijn tepels van mijn lijf af!’ raasde de gedachte door mijn hoofd. Met moeite en nog steeds erg oppervlakkige ademhaling tijdens het praten antwoordde ik naar waarheid dat het me absoluut niet beviel. “Aww, zielig hulpeloos gevalletje toch!” Veinsde Rosanne en streelde over mijn buik heen. De warmte van haar hand was ongelooflijk welkom en drukte een beetje mijn buik tegen haar hand aan om meer van die warmte te vangen. Ik had me al beseft van hoe naar deze situatie was gezien ik me niet kon toelaten weg te gaan zweven op de endorfine die de pijn willen verzachten en me weer op die heerlijke golven van euforie kon laten dopperen, gezien ik te bang was door mijn knieën te zakken of om te vallen of in te storten. 

“Roos, ik ga nog even wat drinken pakken. Wil jij ook wat?” Onderbrak Kiwi en Rosanne keerde zich naar Kiwi waarbij het contact tussen mijn buik en haar hand verloren ging. Stilletjes vloekte ik en wenste ik dat Rosanne maar snel weer haar hand liet strelen. “Ja, neem maar wat voor mij en ons kleine hulpeloze speeltje mee.” Reageerde Rosanne. Kiwi stond op en piekte tegen mijn rechter tepelklem aan. Ik liet een kreet van de pijn ontsnappen. “Wat heb je het toch weer goed slaafje, met zo’n vriendin als haar.” En met die woorden verdween ze uit de kamer.

De dubbelzinnige woorden van Kiwi gaven mij alleen maar nog een hulpelozer gevoel dan ik al had. Ik keek Rosanne smekend aan en ze keer mijn terug aan met haar mooie grijze ogen. Ik voelde hoe mijn ogen begonnen te branden. “Is er iets kleintje?” Vroeg Rosanne teder aan me. “Wil je iets?” Ik knikte alleen maar. “Wat wil je dan hulpeloos gevalletje?” Vroeg Rosanne. Ik slikte. ‘Doe niet zo stom, vraag om genade.’ Ging er in mijn hoofd om, terwijl er tegelijkertijd ook een gevoel was dat zoiets enkel haar zou doen teleur stellen. “Kom op kleintje, ik kan duidelijk zien dat je ergens mee zit. Spreek op.” Gebood ze op zachte toon. Ik twijfelde eventjes. Ik wisselde weer even van positie en trok een moeilijk gezicht. Toen ik weer de pijn min of meer onder controle had, zei ik moeizaam: “Ik zou graag los willen meesteres.” Rosanne glimlachte en antwoordde heel simpeltjes “Nee.” Ik verzuchtte om mijn lot en de pijn en mijn hulpeloosheid. “Je komt pas los wanneer die wekker afloopt. Enkel zal zullen we je laten gaan, tenzij je ons echt weet te overtuigen.” Voegde Rosanne daar aan toe.

Ik kan moeilijk met andere woorden mijn situatie omschrijven, behalve met ellendig, zenuwachtig, zenuwslopend en zwaar. Kiwi kwam terug met een glas water en twee glazen met iets wat op Sprite lijkt. Kiwi drong aan dat ze me het water zou aanreiken, en uiteraard moest ik daarvoor pijn lijden. Ze hield het glas zo laag dat als ik eruit wilde drinken, ik niet alleen door mijn knieën moest maar ook nog extra moest gaan trekken aan de klemmen om er ook echt van te kunnen drinken. Na 2 slokken wilde ik niet meer, maar beide dames drongen aan dat ik het helemaal leeg dronk tenzij ik graag wilde dat ze de wekker weer terug op 20 minuten zetten. Voor mijn gevoel moet ik wel heel erg lang gedaan hebben om het glas leeg te krijgen en Kiwi kon alleen maar mij triomfantelijk uitlachen om de pijn en moeite die ik moest doen om een lullig glas water leeg te drinken.

Toen ik het eindelijk op had, sprong ik bijna op om de pijn op mijn tepels te verminderen en tevens om de stress op mijn benen weg te nemen. Dit deed ik enkel iets te gretig waarbij ik met een ruk aan de gewichten deze in de lucht trok, wat bij een ongelooflijk scherpe pijn opleverde, gevolgd door nog meer vernederende opmerkingen van Kiwi en Rosanne. Ik wenste dat ik nooit meer zo’n fout zou maken en wilde ook zo graag dat Rosanne me weer geen strelen. Ik kon het niet meer zo goed hebben om zo tentoon gesteld te staan en gewoon te lijden terwijl beide dames zo stonden toe te kijken. Uiteindelijk liet ik mijn verlangen over mijn lippen komen met vertrokken gezicht vanwege de scherpe pijn in mijn buik. “Meesteres Rosanne, wil je me alsjeblieft weer strelen met je warme handen? Alsjeblieft mooie meesteres, wil je dat voor me doen?” Ik voelde me meteen nog hulpelozer om mijn situatie, om bijna te moeten smeken voor zoiets simpels maar wat voor mij al helemaal een wereld van verschil is gaan betekenen.
“Agh, is het geen schatje wanneer hij zo hulpeloos is?” Merkte Rosanne poeslief op en keer Kiwi aan. Ik zag Kiwi bijna vertederd terug kijken, maar dit bleek gespeeld te zijn toen ze honend, met gespeelde moederlijke toon, opmerkte: “Aw gossie toch, arme zieltje heeft het maar moeilijk. Wil het kleintje los? Wil het jongetje dat we lief voor hem zijn? Wil je dat slaafje?” 

Ik voelde me heel klein worden en tevens voelde ik me erg gekleineerd worden. Maar ik wist ondertussen dat ik mijn eergevoel maar gewoon overboord moest gooien en echt moest gaan smeken. Ik voelde dat mijn lichaam zelfs aangaf dat ik om elke manier van verlichting nodig was. Zeker gezien ze nog niet aan hebben gegeven dat ik op de helft zat en ik nu al bijna op instorten stond. En ik begon echt heel bang te worden dat ik zou gaan bezwijken en me zou laten vallen van vermoeidheid. “Ja meester Kiwi.” Bracht ik met moeite uit. “Maar ik weet dat ik niet los mag, dus ik smeek om verlichting. Ik verlang zo erg naar de warme handen van meesteres Rosanne op mijn buik.” Ik richtte me vervolgens op Rosanne. “Alsjeblieft meesteres Rosanne. Wil je me alsjeblieft weer strelen met je warme handen? Alsjeblieft mooie meesteres, net zoals je deed voordat meesteres Kiwi wat te drinken ging halen.” Mijn adem stokte even vanwege een pijnscheut omdat ik eventjes uit balans was geraakt en te ver naar achteren was gegaan waardoor ik de klemmen weer voelde trekken. Ik zag hoe beide dames gulzig naar mijn gesmeek luisterden. “Alsjeblieft meesteres Rosanne. Als ik om mijn knieën kon, had ik op mijn knieën gesmeekt, echt waar. Alsje…” en toen onderbrak Kiwi me.

“Dat is nog eens een goed idee slaafje!” Het gezicht van Kiwi straalde bijna. Ik was even verward. ‘Ze bedoelt toch niet dat ik op mijn knieën ga smeken?’ Ging er in mijn hoofd rond. “Wat is een goed idee meesteres Kiwi?” Vroeg ik, nog steeds met vertrokken gezicht en duidelijk vermoeienis. “Nou, om op je knietjes te gaan smeken voor haar. Wat vind jij Roos?” Antwoordde Kiwi. Met een glimlach zei ze: “Ja, inderdaad. Jij zit vaak met goede ideetjes Markje van me als je zo subbig bent en álles voor me wilt doen. Je wilt toch ook alles voor me doen, niet waar kleintje?”
“Alsjeblieft meesteres Rosanne, alsjeblieft niet.” Bracht ik verschrikt uit. “Nee alsjeblieft niet meesteres, het doet al zo verschrikkelijk pijn. Alsjeblieft meesteres Rosanne, alsjeblieft niet. Alsjeblieft niet dat. Ik kan dat echt niet… echt niet.” De glimlach op Rosannes gezicht nam toe en dat was ook het enige wat ik op dit moment waarnam gezien ik volledig op haar gefixeerd was. Ik wou dat ze in mijn ogen mijn wanhoop kon zien op voor idee.
“Door je knieën Markje.” Zei Rosanne, met grote glimlach.
“Alstublieft meesteres, ik smeek het u. Ik kan dat echt niet aan meesteres. Alstublieft, alstublieft niet, alstublieft! Ik wil echt alles voor u doen, maar alstublieft niet dat. Alstubl…” Smeekte ik wanhopig en angstig, maar werd toen weer onderbroken door Rosanne.
“Nu.” Eiste ze en bijna verschrikt liet ik me bijna vol automatisch door mijn knieën zakte maar stopte toen ik erg diep gehurkt zat. Nog dieper dan toen ik uit het glas moest drinken en voelde hoe de klemmen zich alleen nog maar dieper in het vlees van mijn tepels beten. De pijn was ondragelijk en dat liet ik ook merken terwijl ik verbaal een schreeuw van de pijn deed ontsnappen. “Kom op slaafje, je bent er al bijna.” Spoorde Kiwi aan, waarna Rosanne met strenge toon reageerde: “Waarom houd je op kleintje? Ben je te zwak om verder te gaan?”

Ik beet de pijn weg en ik kon enkel knikken terwijl ik opnieuw mijn ogen voelde prikken. “Nou, dan zal dit moeten voldoen. Ga maar verder met smeken dan.” Zei Rosanne. Maar ik kon niet meer smeken. Mijn hele lichaam was doordrongen van de pijn. Het gilde dat ik niet meer wilde, maar ik kon mijn tanden niet van elkaar halen. Mijn ademhaling was enkel nog maar het briesen door mijn tanden heen, af en toe onderbroken met een jammerlijk “au au au au au…”.

Uiteindelijk kon ik bijna fluisterend een alstublieft laten glippen terwijl ik probeerde met de pijn om te gaan. Ik probeerde te accepteren dat de pijn er was en dat ik er niets meer aan kon doen behalve accepteren dat die er was. Maar ik kon de pijn niet achter me zetten, ik kon er gewoon niet aan ontsnappen. Het nam mijn hele gedacht in beslag. Overal leek pijn vandaan te komen: mijn voeten, mijn bovenbenen, mijn ballen, mijn onderbuik, mijn ogen, mijn kaken. Zelfs de bitemarks van vanmiddag voelde ik zelfs weer. “Wens je genade kleintje?” Hoorde ik Rosanne me vragen. Ik knikte. “Ik vroeg je wat kleintje en dan wens ik antwoord te krijgen.” Hoorde ik haar opnieuw aandringen. Ik knikte opnieuw en keek haar aan in haar grijze ogen die helemaal op mijn gefixeerd waren. “Zeg het dan.” Sprak Rosanne rustigjes en uitdagend. In mijn gedachte had ik inmiddels 500 keer genade geschreeuwd, maar ik moest echt graven naar de energie om de woorden te uitten, hoe graag ik het ook wilde. Uiteindelijk kwam het er dan toch uit, op zachte stem: “Genade alstublieft…”

Het was eventjes stil en toe zei Rosanne: “Genade gegeven. Je mag weer gaan staan zoals je wilt.” Terwijl ik moeizaam overeind kwam, keerde Kiwi zich naar Rosanne en zei: “Damn girl, jij bent echt wel gemeen soms!” Rosanne keerde zich naar Kiwi en reageerde: “Dank je. Agh, ik leer van de beste, wijsneus”. Beide keken me vervolgens weer grijnzend aan. Roos keek even naar de wekker. “Nou, toen was je al over de helft heen.” Kiwi keek Rosanne even aan en keek mij vervolgens weer aan. Mijn moed zakte zich bijna door mijn tenen mijn lijf uit. De pijn in mijn onderbuik was een stuk dragelijker dan wat ik daarnet had moeten doorstaan, maar ik kon me echt niet meer voorstellen dat ik nog 10 minuten zo moest blijven staan. Toen stond Rosanne op en liep langs me heen terwijl ze haar hand over mijn buik liet glijden. Mijn hart leek wel vleugeltjes te krijgen toen ze dat deed. Ze ging achter met staan en sloot toen haar armen om mijn buik heen. “Arm klein zielig speeltje van me. We zijn zo wreed voor je en je kunt er niets tegen ondernemen. Zelfs je gesmeek slaat al meer dan eens op dove oren. Dat moet vast heel erg vervelend voor je zijn.” Ik luisterde maar half gezien ik me helemaal fixeerde op de warmte die van Rosanne af kwam. Ik voelde haar gloeien naast mij. Ik voelde haar borsten in mijn rug drukken en ik moest heel erg de nijging onderdrukken om tegen haar aan te leunen. “Kiwi, kom aan de andere kant van hem staan.” Vervolgde Rosanne. “Jij begint het vast ook wel een beetje koud te krijgen. Hij is net een kacheltje.” Ik kon me niet voorstellen dat ik warmer dan Rosanne was gezien ze voor mij zo warm aanvoelde. Maar ik maakte me er niet lang druk om en verloor mezelf in de warmte van beide dames die tegen me aan stonden.

“Zeg Roos, zal ik even de klemmen los maken om het bloed te laten doorlopen en daarna weer terug zetten?” Suggereerde Kiwi, en mijn hart leek wel een sprongetje te maken. “Nee nee nee, alstublieft niet doen meesteres Kiwi. Alstublieft niet, alstublieft!” Smeekte ik met moeite. Ik voelde hoe Rosannes handen omhoog kropen en het vlees van mijn borsten omhoog duwde, waardoor de clover clamps gingen draaien en opnieuw pijnscheuten veroorzaakte. “En ondertussen ga jij mij gemeen noemen sadistje!” Spotte Rosanne van achter me. “Agh, jij hebt net weer je lol gehad met het knielen. Nu heeft hij z’n genade gekregen en word het weer tijd om hem op z’n…” Begon Kiwi maar een getring van onder mij onderbrak haar. 

Het was even stil, en toen doorbrak een schreeuw van de pijn deze stilte toen Kiwi de klemmen van mijn tepels af had gedaan. Overmand door de pijn zakte ik door mijn benen en Rosanne liet me langzaam op de grond komen. Ik kreunde van de pijn en trok aan de touwen waarmee mijn armen op mijn rug gebonden waren. Rosanne nam ook plaats op de grond en trok me tegen haar aan. Ik begon te snikken gezien ik nu overmand was van de pijn en tevens blijdschap van dat ik het doorstaan had en dat ik er vanaf was. “Goed gedaan hoor Mark.” Hoorde ik Kiwi zeggen terwijl ze even over mijn bovenbenen streelt. “Inderdaad schatje van me. Heel goed gedaan. We zijn trots op hoe je je hebt verweerd en hoe je je hebt gegeven vandaag.” Zei Rosanne en ze gaf een kus op mijn schouder. Kiwi ontdeed me van de parachute en Rosanne duwde me even overeind om de touwen los te maken. Toen ik weer helemaal vrij was, pakte Kiwi een deken van het bed en gingen Rosanne en ik op de vloer liggen. Ik was helemaal uitgeput en afgemat. Kiwi wierp de deken over ons heen en kwam toen aan de andere kant van mij liggen en sloeg een arm om me heen terwijl ik met mijn hoofd op de linkerborst van Rosanne rustte en naar haar hartslag luisterde.