----------------------------------------------------------------------------------------------
Verhaal geïnsprireerd als stand-up commedy
----------------------------------------------------------------------------------------------
De muziek begint zachter te worden en de spotlights van het podium gaan aan. Op het podium zit een man op een houten bureau. Naast hem staat een flesje met water. Op de achtergrond is een decor te zien van allemaal aardbollen waaruit een rietje naar buiten komt. Deze rietjes hangen in glazen met inhoud, die op een onzichtbare manier ondersteund worden. De man ziet er vrij gewoontjes aan. Hij draagt een zwarte bril, heeft een blauwe blouse aan en daaronder een spijkerbroek. Daaronder draagt hij nette zwarte schoenen. Hij oogt als de gemiddelde kantoormedewerker zou je kunnen zeggen. Het enige wat niet aan deze omschrijving voldoet, is zijn haar. Dat zit niet in het stereotype scheiding kapsel, maar ziet er eerder uit alsof hij net uit bed komt. Hij heeft een kleine microfoon naast zijn wang zitten.
Hij kijkt op naar zijn publiek, en spreekt met een rustige stem:
“Dames en heren, ik heb eens nagedacht. Jaah, ook een grappenmaker als ik denkt wel eens na over het leven. En weet je wat me is opgevallen? Dat het leven niet eerlijk is. Nee, inderdaad, het leven zit absoluut niet eerlijk in elkaar. Kijk maar om je heen, want je kunt het overal zien. Waarom zitten jullie in deze zaal en nummertje 901 niet?” De man staat van het bureau af.
“Nou, dat mag niet vanwege de brandveiligheids euh, gedoe!” zegt hij op een gemaakte stem. “Dan haddie maar eerder motten komen!”
“Ja, dat is een manier om ertegenaan te kijken.” Vervolgd hij weer op zijn normale stem, “Persoonlijk, heb ik wel medelijden met nummer 901. Die ligt nu immers in het ziekenhuis doordat hij onderweg aangereden werd, door een bus. Terwijl hij een poging deed om zelf niet voor z’n sokken gereden te worden door een fietser.”
Het publiek grinnikt.
“Kijk, dat bedoel ik dus maar. Jullie lachen nu lekker, maar voor die gast is het alles behalve grappig. Het enige echte vermaak, is leedvermaak. Jullie zijn net een stelletje sadisten.” De man loopt terug naar z’n bureau terwijl hij verzucht. “Jullie zouden het perfect met mijn vrouw kunnen vinden denk ik.” De man neemt weer plek op het bureau.
“Laat ik even vertellen hoe ik haar heb leren kennen, want dan snappen jullie er misschien iets meer van. Ook waarom ik de wereld soms zo ongelooflijke klote vind.” De man neemt even een slok uit zijn water flesje en de spotlights richten zich op hem.
“Laat ik maar beginnen bij het begin. Ik was nogal een laatbloeier als het om seks en vrouwen ging. Mijn jeugd was niet zo heel erg spetterend, ging niet naar feestjes enzo. Je zou best kunnen zeggen dat ik toen echt een geek was. Of nouja, eigenlijk nog steeds ben.” Bij dat laatste haalt hij even zijn schouders op en het gonst even door de zaal. “Maar goed, ik was met een stel vrienden op stap gegaan en we zaten in ons gebruikelijke café te drinken en te lullen met elkaar. En toen kwam zij dus naar binnen. Echt zo’n stoot die meteen de aandacht van de hele zaal wist te trekken. Ik zat toen met mijn rug richting de deur, dus ik vroeg me ook af waarom mijn vrienden opeens zo stil waren…
… en ze zo begonnen te kwijlen. Ja, mijn vrienden zijn soms echt een stel honden als het om dat soort dingen gaat. Het duurde ook niet lang voordat bijna elke man in de zaak hun vrienden of vriendin achter lieten en naar mijn toekomstige vrouw haasten.”
“Dus daar zat ik dan, in mijn eentje aan het tafeltje. Met mijn cola in mijn hand. En ik keek in de richting waar mijn vrienden heen rende. Ik denk dat er drie andere vrouwen hun spulletjes hebben gepakt er zich door de mannenmassa heen gewrongen hebben om het café te verlaten. Mijn toekomstige vrouw liep met een horde wanhopige mannen om haar heen en nam plaats aan de bar. Toen ze op het krukje zat, kon ik pas haar gezicht zien.”
Het gezicht van de komediant begint een beetje op te leven. “Ze had lang bruin haar, ogen vol passie en energie en van die heerlijke, rode volle lippen. Uiteindelijk kwam ook mijn holbewoner in me naar boven, en sloot ik me dus aan bij die horde opgegeilde honden.”
“Volgens mij heb ik een uur of twee in de rij gestaan, gekeken naar de mannen die een voor een afdropen toen hun openingszin compleet mislukte. Maar mensen kom op! Denken er echt mensen dat zinnen als “Neukûh?” of “Hey schoonheid, zullen we eens samen een beschuitje gaan eten bij mij thuis?” echt werken? En stiekem lachte ik ook wel van die losers. Eerlijk is het misschien niet, maar wel héél leuk!”
“Maar goed, uiteindelijk werd de groep geile beren rond die dame kleiner er kleiner en ik begon nu zelf steeds zenuwachtiger te worden. Want zeg nu zelf, hoeveel openingszinnen blijven er nog over nadat een heel café bezig is geweest met haar. Het enige waar ik nog aan kon denken was iets als: ‘Hey schoonheid, als het waar is over die appel en die boom, dan moet jouw moeder ook wel een lekker ding zijn!’ ” Het publiek kon de grap wel waarderen.
“Maar goed, toen ik bijna aan de beurt was, trok ik het niet meer, dus ik besloot het maar gewoon op een rennen te zetten. Maar ik voelde me zo aantrokken door haar, dat zelfs toen ik rechtsomkeert maakte, ik naar haar toe kwam moonwalken! Dus ja, daar stond ik dan. Ze keek me aandachtig aan, want ja, ik was natuurlijk wel de enige die een moonwalk kon doen, laten we wel reëel blijven. Maar goed, ik stond met een bek vol tanden. Ik verdronk in haar aanblik. Ik had geen flauw benul wat ik moest zetten, en toen zei ik dus maar gewoon…”
De man stond op, keerde zijn rug naar het publiek, kijkt naar de grond en zegt op een verlegen toon: “hoi…” Meteen kwam de komediant weer te leven. Met grote passen loopt hij over het podium met het handen in het haar. “Kan je het voorstellen? Dit was mijn kans om deze bloedmooie vrouw te versieren, en ik kon niets anders bedenken dan ‘hoi’? Echt hoe kan je zo’n kans zo ongelooflijk verkloten. Inderdaad, het leven is inderdaad niet eerlijk…
… want het werkte nog ook! Jaah, dat hadden jullie vast niet aan zien komen! Of wel misschien, want ze is nu immers mijn vrouw. Anyhow, het werkte dus. Ze antwoordde op zo’n zwoele toon:
Van hetzelfde. Jij bent eigenlijk best schattig als je zo verlegen doet. Waarom draai je je niet gewoon om vertel je hoe je heet?
Dus ik aarzelend omdraaien en vertellen hoe ik heet. Zij heette dus Ivonne. Maar ik mocht ook wel Ivy tegen haar zeggen. We hebben die avond eigenlijk wat met elkaar zitten flirten. Nouja, zij eigenlijk alleen met mij, want ik kon geen zinnig woord meer zeggen.”
De komediant knipoogt naar zijn publiek. “Zoals menig mens ondertussen wel weet, is dat een man denkt met zijn maag of met zijn lul. En geloof me, dat was zeg maar de eerste keer dat ik géén honger had, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat ik best wel met haar zou willen lullen.” De komediant wiebelt even suggestief met mijn wenkbrauwen en vervolgt zijn verhaal.
“Dus, tsja, hebben we elkaars telefoon nummer uitgewisseld. ‘06-meesteres’ vertelde ze me trots. En ik keek even raar op. ‘06-633783737 slimmie.’ Was haar antwoord op mijn verwarring. Dus goed, ik dat nummer even bellen, en ik zag dat haar ogen in haar kassen wegdraaiden en dat haar ademhaling veranderde. Dus ik helemaal in de paniek vragen wat er mis is, waarop ze antwoord ga:
‘Hij staat op trilstand, er is niets aan de hand. Oh, en alsjeblieft even niet ophangen.’
Verward liet ik mijn mobiel nog een aantal keer overgaan totdat de voicemail het overnam en Ivonne me weer normaal aankeek met een grote glimlach op haar gezicht. Ze gaf me een kus op mijn wang en liep heupwiegend door de deur weer naar buiten.”
De komediant kijkt met een grote grijns naar zijn publiek. “Tja, dan vraag je af waarom ik dan zo zit te klagen over dat de wereld niet eerlijk is enzo. Nou, dit keer was ik ook niet diegene die aan het klagen was, maar als mijn vrienden. Want die wilde natuurlijk haar telefoon nummer hebben, en ik wilde die niet geven. Yeah, life is cruel sometimes. Maar goed, ik durfde Ivonne dus niet te bellen. Ik heb wel elke dag aan haar gedacht, dat moet ik eerlijk toegeven. Want ze is heerlijk om op af te trekken, maar ja…
…Uiteindelijk durfde ik niet te bellen. Maar uiteindelijk nam Ivonne dus zelf het initiatief. Toen ik haar stem weer hoorde, was mijn honger weer compleet verdwenen als je begrijpt wat ik bedoel.”
De komediant stond weer op en begon over het podium te slenteren. “2 weken later belde ze dus. Ze vroeg zich af waarom ik niet het werk afwilde maken die avond.
Ik snapte haar hint totaal niet en antwoordde dat ik helemaal geen werk mee naar huis had genomen. Ja, ik was toen nogal naïef en onschuldig enzo. Schattig noemde Ivonne dat.
Dus ze vroeg of ik zin had om vanavond langs te komen om een beschuitje te komen eten.
Maarja, ik had helemaal geen honger dus dat zei ik ook tegen haar. Jah, waar stom denk je dan achteraf.
Ze vroeg of ik dan toevallig interesse had om een film te komen kijken met haar. Nadat we er eentje samen hadden gemaakt.
Waarop ik antwoordde dat ik niet zo’n filmster was en dat ik daar toch echt te verlegen voor ben. Wist ik veel dat ze aan bepaalde soort homevideo’s zat te denken. Schattig, jup, ik was heel erg schattig…”
“Maar uiteindelijk vroeg ze of ik even kon helpen om haar computer aan de praat te krijgen, want hij werkte niet meer. Dus ik antwoordde dat ik dat wel kon doen. Dus ze gaf mij een adres in Amsterdam. Dus ik in de auto, en reed daar naartoe. Ik was erg verbaasd over de rode sfeerverlichting in haar straat. En allemaal gezellige vrouwen die vroegen of ik even binnen wilde komen. Maarja, dat kon ik natuurlijk niet.” De komediant grijnst veelbetekenend.
“Dus, ik belde aan bij haar, en daar stond Ivonne in een topje en rokje. Met nadruk op ‘je’, want de makers van die kleren waren wel bijzonder gierig als het om stof ging, echte Nederlanders in dat aspect. Dus ik vroeg haar of de verwarming kapot was ofzo, maar het enige wat ze zei was dat ze gewoon blij was om me te zien. Nou, dat is toch leuk om te horen of niet soms?” zei de komediant met een knipoog. “Dus ik loop naar binnen, verrast dat het helemaal niet heet binnen was, en keek even in haar appartement. Ik zag een tafel met een bos touw erop, met haar laptop ernaast die een webpagina van wikipedia weergaf. Voor de rest had ze een soort kroonluchter aan een grote haak midden van de kamer hangen.
Onder de kroonluchter was een glazen tafeltje, waarop een soort vreemde onderzetter op lag. De onderzetter was gemaakt van leer, en was een soort opgerolde gevlochten draad, dat dit in het midden was en steeds dunner werd naarmate het aan de buitenkant kwam. Het was opgerold rond een soort ronde stok. Het leek nogal een onhandige onderzetter, gezien die stok boven het draad uitstak, maar goed, over smaak valt niet te wisten he?” De komediant neemt even een slokje uit zijn flesje en gaat verder.
Dus ik nam plek achter de laptop van Ivonne en Ivy nam plek achter mij en keek over mijn schouder mee. Ik keek even snel naar de titel van de wikipedia pagina, en er stond BDSM in te titel. Er stond ook een plaatje op, zo’n zwart witte afbeelding van iemand met kort haar die een riem om diens nek had gedaan. Ik dacht bij mezelf, dit gaat was wel over een psychische stoornis ofzo, en klikte op de hoofdpagina knop van haar browser. Ik hoorde de zwoele stem van Ivonne in mijn oor, die vroeg wat ik ervan vond. De browser gaf de melding dat het geen verbinding met het internet aan kon gaan, dus ik zei dat ik vond dat ze iets meer moest opletten, gezien ze niet haar draadloze netwerk van haar laptop aan had staan.”
“Het viel me toen pas op dat Ivonne de bos touw aan het strelen was, en ik vroeg aan haar waarom ze die bos touw had.
Ze antwoordde dat die bedoeld was voor haar cliënten. Ik moet wel zeggen, dat het een grote turn off was. Kom op zeg, het is echt niet sexy om touw te verkopen aan padvinders! Laat ze lekker naar de Gamma toe gaan ofzo. Maar goed, ik besloot er maar niet op in te gaan. Dat ze zo’n rare baan had, agh, dat hoeft de pret toch nog niet te drukken. Ze liep weg van me naar het koffietafeltje en wees naar de onderzetter en vroeg wat ik er eigenlijk van vond. Als ik heel eerlijk antwoord zou hebben gegeven, had ik gezegd dat ik het een lelijk ding vond. Maar ja, ik wilde haar niet boos maken of over de rooie werken, dus ik zei dat ik hem erg leuk vond en dat ik er zelf ook wel eentje wilde hebben.” De komediant grinnikt even en schudt zijn hoofd.
“Weer zo slechte opmerking. Ze reageerde een beetje verbaasd, en zei dat als ik deze zo leuk vond, dat ik maar eens beneden moest kijken. Ze had nog meer soorten vertelde ze. Of ik misschien nog meer leuke zag. Nou, dan voel je je in de penarie kan ik je zeggen. Want nu moest ik echt gaan liegen over welke ik leuk zou vinden. Dus ik braaf de trap af om dan maar een kijkje te nemen bij haar verzameling. Ze riep dat ze er zo aankwam, dat ze even wat wilde aantrekken. Zal wel komen doordat het koud is in haar kelder dacht ik toen. Dus ik de deur open maken en ik voelde het lood in mijn voeten schieten.” De komediant loopt naar de rand van het podium en gaat op de rand zitten.
“Ik zag de dingen die ik normaal gesproken alleen maar in porno films zag. Oh, en Pulp Fiction! Ik zag rekken, haken, ringen, kettingen, touwen, boeien, kooien en weet ik wat voor apparatuur ze nog meer had. Ik voelde me hier niet veilig, ik wilde zo snel mogelijk weg. Dus ik riep naar boven: ‘Schat, ik heb de taart in mijn oven laten staan. Ik denk dat ik maar even moet gaan rennen om mijn huis te redden.’ En mijn leven ook dacht ik toen stilletjes. Maar ze stond al boven aan de trap, wijdbeens met armen in haar zij. Ze was gekleed in z’n SM-pak. Net zoiets wat catwoman draagt, inclusief de zweep, exclusief die oortjes.
Mensen, ik ben nog nooit zó bang geweest in mijn leven als toen. Nouja, op dat moment dan, want ik heb jullie nog niet eens over onze bruiloft verteld. Geloof me, scary movie is er niets bij! Maar goed, ik was dus bang. Doodsbang. Ik zag al krantenkoppen als:
Roger vermist na bezoekje aan meesteres of
Roger’s lust zijn ondergang
En dan gaat Ivonne natuurlijk er lekker een schepje bovenop doen, zoals alle vrouwen problemen alleen maar groter gaan maken. Zijn ze goed in. “Oh maar Roger, jij wilt toch helemaal nergens heen. Jij wilt gewoon hier blijven. Daar zorg ik wel voor. Als ik klaar ben met je, kan jouw huis je niets meer schelen.”
De komediant kijkt een beetje moedeloos naar beneden.
“Ik neem aan dat jullie vast al wel kunnen raden wat er gebeurde?
Inderdaad, he-le-maal niets. Want in plaats van dat we die avond bed doken, moest ze al haar spulletjes, sm-pakken en andere SM snuisterijen uitleggen en laten zien. En dan merk je weer eens, dat het leven inderdaad niet eerlijk is. Maar toen ze rond 4 uur midden in de nacht eindelijk klaar was en echt alles had laten zien, vroeg ze toen uiteindelijk:
‘nou, wat zeg je ervan. Zullen we maar?’
Geloof me, ik had verdomme 8 uur aan moeten horen over al haar zweepjes enzo, en het enige wat ik wilde was haar gewoon plat neuken verdomme! Ja, je kan zeggen wat je wilt, maar die SM-pakjes zijn verdomd geil! Dus ik antwoordde met een volmondig ja!”
De komediant brengt zijn hand naar zijn gezicht, en laat deze weer langzaam omlaag glijden en schudt met zijn hoofd. “In dat soort situaties, mannen, denk dan níet aan seks! Geloof me, ga in plaats daarvan gewoon luisteren naar wat je toekomstige vriendin zegt en bega niet dezelfde fout die ik maakte. Want geloof me, een kwartier later hing ik aan mijn polsen aan het plafond en zat ik te smeken aan Ivonne of ze me alsjeblieft levend wilde laten gaan. En dan hoor je haar met die verdomd zwoele stem zeggen dat ik haar met u moet aanspreken, of met meesteres Ivy. Nadat ze ook de eerste keer met haar zweep uithaalde, viel ik al bijna flauw van de pijn. Ja, ik ben inderdaad geen held, geen vechter laat staan in staat tegen een stootje te kunnen. En dan vertelt ze doodleuk dat ze me aan het opwarmen was voor het echte werk. Nou, dan heb ik liever dat je me gewoon naast een verwarming zet als dat jouw idee van opwarmen is.”
“Maar ja, dan zal je je vast afvragen waarom ik dan uiteindelijk met Ivonne ben gaan trouwen. Nou, euhm, ze heeft nogal wat overredingskracht. Geloof me, sinds die ene date me de zweep van haar, doe ik echt alles wat ze van me zegt. Want anders krijg ik natuurlijk weer slaags met haar en dat zou ik keihard van haar afleggen. Niet zozeer dat ik niet terug kan meppen, dat is het probleem niet. Het probleem is dat ze niet alleen een sadistisch kreng is, ze is ook nog eens masochistisch! Voor de mensen die net zo ‘schattig’ zijn als ik toen was, als je sadistisch bent, dan kick je op het leed van anderen. Als je masochistisch bent, dan kick je op je eigen leed. Serieus, hoe win je van zo’n iemand? Ik bedoel, als ik haar sla, staat ze met een grote grijns en vraagt ze of ik door wil gaan. En ja, doe ik dat dan niet, gaat ze mij meppen. De enige manier hoe ik van haar zou kunnen winnen in een gevecht, is als ik haar in 1 klap knock-out sla! Juist ja…” merkt de komediant schamper op, “Look at me! Ik ben een mager scharminkeltje, ik sla een mug nog niet eens knockout.”
De komediant staat weer op en begint weer over het podium te slenteren. “Nee hoor, zo ging het helemaal niet. Na die eerste keer was het al duidelijk dat ‘pijnspel’, zo noemde ze het, totaal niet bij onze D/s hoorde. Oh, voor de groentjes onder ons, dat is zeg maar wat wij normale mensen gewoon een relatie noemen. Maar die SM-ers leven in een soort eigen wereldje, dus die verzinnen hun eigen woordjes enzo.”
Die laatste opmerking wuift de komediant weg met zijn rechterhand.
“Maar ze noemde het dus een ‘pijnspel’. Een spelletje! Snappen jullie dan nou, een spelletje? Nou geloof me, ik ga nooit meer met haar ‘Kolonisten van Catan’ spelen. Ik lijk wel gek! Maar dus zoals wij vroeger ‘vadertje en moedertje’ speelden, speelt zij dus graag ‘meesteres en slaafje’. En om eerlijk te zijn, vond ik in het begin het wel een leuk spelletje om te spelen. Want gezien pijnspel niet bij mij paste, ging ze over op iets anders. Wat inhield: iedere dag seks. Iedere dag! Jawel, de natte droom van elke man! Jaha, ik zie jullie al jaloers kijken hoor!” roept de komediant lachend. “Elke dag gingen wij van bil. En geloof me, dat was ook echt werkelijk fantastisch. Jaah, het leven is niet eerlijk, nee! Elke dag. Geen gedoe van zo’n zeurderige vrouw die niet wilt neuken omdat ze zogenaamd hoofdpijn heeft. Nooit gedoe van ‘nee, niet op de keukentafel’ of ‘niet nu, ik ben even aan het breien’. 24/7 aan seks, wanneer je maar wilt. Zalig.” De komediant nam glunderend weer plek op het bureau.
“Maar na 2 maanden elke dag seks hebben, dan begint het je toch wel te irriteren kan ik je zeggen. Vooral omdat mijn vrouw gewoon onverzadigbaar is. Die vrouw, die kan je wel tig keer klaar laten komen en nog heeft ze niet genoeg. Je kan haar laten naaien door wel een miljard mensen, en nog wil ze meer. Geloof me, geen man kan op tegen zo’n libido! Nee, nu ben ik dat zeurderige wijf met hoofdpijn of dat druk bezig is met breien. Jammer genoeg werkt dat niet altijd, gezien zij de man in huis is. Ik doe wat ze van me verlangt, want ik ben als de dood voor als ze weer eens een pijnspelletje wil gaan spelen. Geloof me, als ze net als bij Saw met een raspende stem zegt: ‘Roger, I wanna play a game!’, dan weet ik dat ik moet oppassen want anders grijpt ze naar haar zweep. Dan heb ik liever dat ze zichzelf aan mij vergrijpt…” De komediant zucht even, neemt een slok uit z’n flesje en vervolgd zijn verhaal.
“Geloof me, ik ben nog nooit zo blij geweest als ik mag afwassen of kan stofzuigen. Dan heb ik een goed excuus om niet weer me zo kapot te laten naaien. Ze is écht goed in bed. Mensen, als zij haar lippen om mijn pik heen doet, ben ik echt in de zevende hemel. Echt heerlijk gewoon. En als zij dan eens klaar is met me, dan ben ik knockout voor twee dagen. Niet dat ik tijd krijg om bij te komen, want na 1 uur staat ze me alweer wakker te schudden omdat ze weer zin heeft. Op een gegeven moment breekt er iets in je, dan kan je het gewoon niet meer aan. Dus op een gegeven moment was ik dan ook zo’n jankend wrak. Dus Ivonne vroeg me erg zorgzaam of ze misschien een beetje te ver was gegaan. Ze moest eens weten. Ik voelde me genaaid en ik kon er niet eens van genieten!”
“Maar uiteindelijk vertelde ik haar dus dat ik haar seksueel gewoon niet aan kan. Dat ik haar echt niet kan volhouden. Waarop ze antwoordde dat het niet erg is. Ze vertelde me dat BDSM, dat is hun woord voor wat wij SM noemen, niet alleen om seks draait. Dat er genoeg mensen zijn die aan BDSM doen zonder seks. Dus toen zei ik tegen haar dat ik die soort BDSM wel wilde proberen, om te kijken of dat beter bij me paste. Ze was helemaal opgewekt dat ik nu actief kinky dingen wilde uitproberen. Ik zou het eerder puur lijfbehoud noemen, maar goed… Dus Ivonne vliegt de kamer uit en niet veel later kwam ze terug met een vreemd plastic geval.
Het was van doorzichtig plastic gemaakt, was een beetje buisvormig en er zat een slotje op. Mensen, ik heb het over een kuisheidsgordel uit het jaar 2009! Ja, van die dingen die in de middeleeuwen op maagden werden gezet! Die toen van spijkers, messen en vallen voorzien waren. Maar de hedendaagse techniek is erop vooruit gegaan en wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat die soort dingen helemaal niet nodig zijn.” De komediant kijkt me een grijns naar het publiek. “Wat is de techniek toch fantastisch, niet waar? Maar goed, ik keek dus nogal verwonderd naar dat ding, want ik snapte er natuurlijk geen jota van. Ik snapte absoluut niet hoe zo’n ding moest werken. Ik dacht dat ze een soort dildo had gehaald, maar ik snapte het doel van het slotje dan weer niet. Was weer eens van mijn schattige momenten kreeg ik te horen van haar.”
“Wat jullie misschien niet weten, is dat door de vooruitgang van de techniek, er nu ook kuisheidsgordels zijn voor mannen. Yay!” Het spontane viel meteen weg uit de stem van de komediant. “Niet dus. Geloof me, als zo’n ding op je wordt gezet, dat is gênant. Echt héél erg gênant. Je kan dus niet meer normaal staand plassen. Ze ontwerpers waren wel zo vriendelijk om een gaatje te maken waar je doorheen kan plassen, maar als je dat staand zou proberen, maak je eerder je broek vies van het urinoir. Dus ik moest opeens gaan pissen als een wijf, zittend op de wc. Weet je hoe ongelooflijk niet mannelijk dat is! Mijn god, dat is nog niet eens het ergste. Nee, het ergste was natuurlijk dat zo’n ding op slot gaat. Dus je kunt het er niet afhalen wanneer je wel eens zin hebt in seks. En nog minder leuk als je dus een sadistische vrouw heeft, die het natuurlijk helemaal geweldig vind dat je daarom zo gefrustreerd bent. En Ivonne loopt natuurlijk vanwege haar beroep altijd wel rond in van die uitdagende outfits, maar na 2 weken droog te staan, daar gaat zelfs Arnold Schwarzenegger aan kapot. Ik ging dus van de drup in de regen in dit geval, want ik vond dit eigenlijk nog erger dan elke uur bijna verkracht te worden door je vrouw.”
De komediant gaat even verzitten. “Maar weet je wat het aller gênantste is wat je kan overkomen? Dat is wanneer je langs de douane moet gaan. Je weet wel, met al die sensors enzo om te kijken of je niet een Twin Towers deel 2 wil gaan maken. Nou, die kunnen zo’n ding ook zien! En dat is niet om te lachen, dat is echt heel gênant. Niemand zit toch te wachten dat zo’n douane je gaat scannen, een beetje verward jouw aankijkt en zegt:
‘Hey, mijn vrouw doet dat ook al bij mij! Ik heb echt zwaar medelijden met je!’
Kom op, dat is toch gênant? Je wilt dat toch helemaal niet van hem weten? Ik wil helemaal niet weten van wat hij in zijn seksleven doet! Bah, echt vreselijk bah…”
De komediant springt weer van het bureau af. “Maar goed, dus na 2 weken met mijn lul op slot, begon ik Ivonne te smeken of alstjeblieft seks met me te hebben. Het moet vast erg wanhopig geklonken hebben, want uiteindelijk heeft zei ze dat we wel seks met me zou hebben vanavond. Ik kan je vertellen, ik heb me nog nooit zo opgelucht gevoelt. Dus met hernieuwde moed ging ik dus verder met mijn dagelijkse taken: Ivonne masseren, schoonmaken, afwassen en uiteraard Ivonne oraal bevredigen. En na 2 weken om de paar uur bezig te zijn geweest, wordt je er goed in hoor. Echt, je tong kan zeker getraind worden tot een spierbonk. Het is volgens mij de enige spier die Arnold Schwarzenegger niet getraind heeft in zijn jongere jaren!”
“En toen was die avond er. Ik helemaal blij, speciaal kaarsen enzo klaar gezet om toch een beetje blijk van waardering voor mijn vrouw te geven. Dus we beginnen te zoenen met elkaar, te strelen enzo, en nadat ik haar oraal bevredigd had, kijk ik haar even aan. Ze vraagt aan me of er iets mis is, en ik hintte naar haar dat ze iets vergeten was. Ze zei dat ze helemaal niets was vergeten, en dat het gewoon in de kast lag.
Gewoon in de kast lag? Mensen, ik heb hele huis ongekeerd om die verdomde sleutel te vinden, en ik kan je verzekeren, dat kreng lag zeker NIET n de kast.
Maar hoe dan ook, Ivonne stapte van het bed, liep naar de kast en kwam terug met een dildo en het glijmiddel. Nouja, ik dacht dat het een dildo was. Er was nog allemaal tuigleer omheen. En toen wist ik hoe laat het was. Nu zou ik diegene zijn die geneukt wilde worden. Tsja, had je jezelf maar beter moeten verwoorden was haar redenering. Leuk joh, als je vrouw zo goed naar je luistert.”
De komediant neemt weer een slok water en gaat verder. “Dus vanaf moment werd ik geregeld van achteren genomen. En eigenlijk, ik kan het iedereen aanraden. Het voelt niet alleen fantastisch, maar het is ook geweldig voor je stoelgang. Nee, serieus, je kan erom lachen, maar het is echt zo. Nog nooit kwam alles er zo makkelijk uit. Veel beter dan die speciale darmyoghurt troep.”
“Maar uiteindelijk is er toch 1 mooi iets uit gekomen. Ik heb nu wel een geweldige vrouw, waar iedereen naar kijkt en men zich gaat afvragen: ‘Wat moet die chick in hemels naar met zo’n loser?’
En dat geeft zo’n kick, wat dat bevestigd maar weer: Het leven is nu eenmaal niet eerlijk. Niet iedereen heeft zo’n geweldig seksleven als ik. Inderdaad, onthoud maar bij jezelf:
Life sucks, but my wife sucks even better!
Hij kijkt op naar zijn publiek, en spreekt met een rustige stem:
“Dames en heren, ik heb eens nagedacht. Jaah, ook een grappenmaker als ik denkt wel eens na over het leven. En weet je wat me is opgevallen? Dat het leven niet eerlijk is. Nee, inderdaad, het leven zit absoluut niet eerlijk in elkaar. Kijk maar om je heen, want je kunt het overal zien. Waarom zitten jullie in deze zaal en nummertje 901 niet?” De man staat van het bureau af.
“Nou, dat mag niet vanwege de brandveiligheids euh, gedoe!” zegt hij op een gemaakte stem. “Dan haddie maar eerder motten komen!”
“Ja, dat is een manier om ertegenaan te kijken.” Vervolgd hij weer op zijn normale stem, “Persoonlijk, heb ik wel medelijden met nummer 901. Die ligt nu immers in het ziekenhuis doordat hij onderweg aangereden werd, door een bus. Terwijl hij een poging deed om zelf niet voor z’n sokken gereden te worden door een fietser.”
Het publiek grinnikt.
“Kijk, dat bedoel ik dus maar. Jullie lachen nu lekker, maar voor die gast is het alles behalve grappig. Het enige echte vermaak, is leedvermaak. Jullie zijn net een stelletje sadisten.” De man loopt terug naar z’n bureau terwijl hij verzucht. “Jullie zouden het perfect met mijn vrouw kunnen vinden denk ik.” De man neemt weer plek op het bureau.
“Laat ik even vertellen hoe ik haar heb leren kennen, want dan snappen jullie er misschien iets meer van. Ook waarom ik de wereld soms zo ongelooflijke klote vind.” De man neemt even een slok uit zijn water flesje en de spotlights richten zich op hem.
“Laat ik maar beginnen bij het begin. Ik was nogal een laatbloeier als het om seks en vrouwen ging. Mijn jeugd was niet zo heel erg spetterend, ging niet naar feestjes enzo. Je zou best kunnen zeggen dat ik toen echt een geek was. Of nouja, eigenlijk nog steeds ben.” Bij dat laatste haalt hij even zijn schouders op en het gonst even door de zaal. “Maar goed, ik was met een stel vrienden op stap gegaan en we zaten in ons gebruikelijke café te drinken en te lullen met elkaar. En toen kwam zij dus naar binnen. Echt zo’n stoot die meteen de aandacht van de hele zaal wist te trekken. Ik zat toen met mijn rug richting de deur, dus ik vroeg me ook af waarom mijn vrienden opeens zo stil waren…
… en ze zo begonnen te kwijlen. Ja, mijn vrienden zijn soms echt een stel honden als het om dat soort dingen gaat. Het duurde ook niet lang voordat bijna elke man in de zaak hun vrienden of vriendin achter lieten en naar mijn toekomstige vrouw haasten.”
“Dus daar zat ik dan, in mijn eentje aan het tafeltje. Met mijn cola in mijn hand. En ik keek in de richting waar mijn vrienden heen rende. Ik denk dat er drie andere vrouwen hun spulletjes hebben gepakt er zich door de mannenmassa heen gewrongen hebben om het café te verlaten. Mijn toekomstige vrouw liep met een horde wanhopige mannen om haar heen en nam plaats aan de bar. Toen ze op het krukje zat, kon ik pas haar gezicht zien.”
Het gezicht van de komediant begint een beetje op te leven. “Ze had lang bruin haar, ogen vol passie en energie en van die heerlijke, rode volle lippen. Uiteindelijk kwam ook mijn holbewoner in me naar boven, en sloot ik me dus aan bij die horde opgegeilde honden.”
“Volgens mij heb ik een uur of twee in de rij gestaan, gekeken naar de mannen die een voor een afdropen toen hun openingszin compleet mislukte. Maar mensen kom op! Denken er echt mensen dat zinnen als “Neukûh?” of “Hey schoonheid, zullen we eens samen een beschuitje gaan eten bij mij thuis?” echt werken? En stiekem lachte ik ook wel van die losers. Eerlijk is het misschien niet, maar wel héél leuk!”
“Maar goed, uiteindelijk werd de groep geile beren rond die dame kleiner er kleiner en ik begon nu zelf steeds zenuwachtiger te worden. Want zeg nu zelf, hoeveel openingszinnen blijven er nog over nadat een heel café bezig is geweest met haar. Het enige waar ik nog aan kon denken was iets als: ‘Hey schoonheid, als het waar is over die appel en die boom, dan moet jouw moeder ook wel een lekker ding zijn!’ ” Het publiek kon de grap wel waarderen.
“Maar goed, toen ik bijna aan de beurt was, trok ik het niet meer, dus ik besloot het maar gewoon op een rennen te zetten. Maar ik voelde me zo aantrokken door haar, dat zelfs toen ik rechtsomkeert maakte, ik naar haar toe kwam moonwalken! Dus ja, daar stond ik dan. Ze keek me aandachtig aan, want ja, ik was natuurlijk wel de enige die een moonwalk kon doen, laten we wel reëel blijven. Maar goed, ik stond met een bek vol tanden. Ik verdronk in haar aanblik. Ik had geen flauw benul wat ik moest zetten, en toen zei ik dus maar gewoon…”
De man stond op, keerde zijn rug naar het publiek, kijkt naar de grond en zegt op een verlegen toon: “hoi…” Meteen kwam de komediant weer te leven. Met grote passen loopt hij over het podium met het handen in het haar. “Kan je het voorstellen? Dit was mijn kans om deze bloedmooie vrouw te versieren, en ik kon niets anders bedenken dan ‘hoi’? Echt hoe kan je zo’n kans zo ongelooflijk verkloten. Inderdaad, het leven is inderdaad niet eerlijk…
… want het werkte nog ook! Jaah, dat hadden jullie vast niet aan zien komen! Of wel misschien, want ze is nu immers mijn vrouw. Anyhow, het werkte dus. Ze antwoordde op zo’n zwoele toon:
Van hetzelfde. Jij bent eigenlijk best schattig als je zo verlegen doet. Waarom draai je je niet gewoon om vertel je hoe je heet?
Dus ik aarzelend omdraaien en vertellen hoe ik heet. Zij heette dus Ivonne. Maar ik mocht ook wel Ivy tegen haar zeggen. We hebben die avond eigenlijk wat met elkaar zitten flirten. Nouja, zij eigenlijk alleen met mij, want ik kon geen zinnig woord meer zeggen.”
De komediant knipoogt naar zijn publiek. “Zoals menig mens ondertussen wel weet, is dat een man denkt met zijn maag of met zijn lul. En geloof me, dat was zeg maar de eerste keer dat ik géén honger had, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat ik best wel met haar zou willen lullen.” De komediant wiebelt even suggestief met mijn wenkbrauwen en vervolgt zijn verhaal.
“Dus, tsja, hebben we elkaars telefoon nummer uitgewisseld. ‘06-meesteres’ vertelde ze me trots. En ik keek even raar op. ‘06-633783737 slimmie.’ Was haar antwoord op mijn verwarring. Dus goed, ik dat nummer even bellen, en ik zag dat haar ogen in haar kassen wegdraaiden en dat haar ademhaling veranderde. Dus ik helemaal in de paniek vragen wat er mis is, waarop ze antwoord ga:
‘Hij staat op trilstand, er is niets aan de hand. Oh, en alsjeblieft even niet ophangen.’
Verward liet ik mijn mobiel nog een aantal keer overgaan totdat de voicemail het overnam en Ivonne me weer normaal aankeek met een grote glimlach op haar gezicht. Ze gaf me een kus op mijn wang en liep heupwiegend door de deur weer naar buiten.”
De komediant kijkt met een grote grijns naar zijn publiek. “Tja, dan vraag je af waarom ik dan zo zit te klagen over dat de wereld niet eerlijk is enzo. Nou, dit keer was ik ook niet diegene die aan het klagen was, maar als mijn vrienden. Want die wilde natuurlijk haar telefoon nummer hebben, en ik wilde die niet geven. Yeah, life is cruel sometimes. Maar goed, ik durfde Ivonne dus niet te bellen. Ik heb wel elke dag aan haar gedacht, dat moet ik eerlijk toegeven. Want ze is heerlijk om op af te trekken, maar ja…
…Uiteindelijk durfde ik niet te bellen. Maar uiteindelijk nam Ivonne dus zelf het initiatief. Toen ik haar stem weer hoorde, was mijn honger weer compleet verdwenen als je begrijpt wat ik bedoel.”
De komediant stond weer op en begon over het podium te slenteren. “2 weken later belde ze dus. Ze vroeg zich af waarom ik niet het werk afwilde maken die avond.
Ik snapte haar hint totaal niet en antwoordde dat ik helemaal geen werk mee naar huis had genomen. Ja, ik was toen nogal naïef en onschuldig enzo. Schattig noemde Ivonne dat.
Dus ze vroeg of ik zin had om vanavond langs te komen om een beschuitje te komen eten.
Maarja, ik had helemaal geen honger dus dat zei ik ook tegen haar. Jah, waar stom denk je dan achteraf.
Ze vroeg of ik dan toevallig interesse had om een film te komen kijken met haar. Nadat we er eentje samen hadden gemaakt.
Waarop ik antwoordde dat ik niet zo’n filmster was en dat ik daar toch echt te verlegen voor ben. Wist ik veel dat ze aan bepaalde soort homevideo’s zat te denken. Schattig, jup, ik was heel erg schattig…”
“Maar uiteindelijk vroeg ze of ik even kon helpen om haar computer aan de praat te krijgen, want hij werkte niet meer. Dus ik antwoordde dat ik dat wel kon doen. Dus ze gaf mij een adres in Amsterdam. Dus ik in de auto, en reed daar naartoe. Ik was erg verbaasd over de rode sfeerverlichting in haar straat. En allemaal gezellige vrouwen die vroegen of ik even binnen wilde komen. Maarja, dat kon ik natuurlijk niet.” De komediant grijnst veelbetekenend.
“Dus, ik belde aan bij haar, en daar stond Ivonne in een topje en rokje. Met nadruk op ‘je’, want de makers van die kleren waren wel bijzonder gierig als het om stof ging, echte Nederlanders in dat aspect. Dus ik vroeg haar of de verwarming kapot was ofzo, maar het enige wat ze zei was dat ze gewoon blij was om me te zien. Nou, dat is toch leuk om te horen of niet soms?” zei de komediant met een knipoog. “Dus ik loop naar binnen, verrast dat het helemaal niet heet binnen was, en keek even in haar appartement. Ik zag een tafel met een bos touw erop, met haar laptop ernaast die een webpagina van wikipedia weergaf. Voor de rest had ze een soort kroonluchter aan een grote haak midden van de kamer hangen.
Onder de kroonluchter was een glazen tafeltje, waarop een soort vreemde onderzetter op lag. De onderzetter was gemaakt van leer, en was een soort opgerolde gevlochten draad, dat dit in het midden was en steeds dunner werd naarmate het aan de buitenkant kwam. Het was opgerold rond een soort ronde stok. Het leek nogal een onhandige onderzetter, gezien die stok boven het draad uitstak, maar goed, over smaak valt niet te wisten he?” De komediant neemt even een slokje uit zijn flesje en gaat verder.
Dus ik nam plek achter de laptop van Ivonne en Ivy nam plek achter mij en keek over mijn schouder mee. Ik keek even snel naar de titel van de wikipedia pagina, en er stond BDSM in te titel. Er stond ook een plaatje op, zo’n zwart witte afbeelding van iemand met kort haar die een riem om diens nek had gedaan. Ik dacht bij mezelf, dit gaat was wel over een psychische stoornis ofzo, en klikte op de hoofdpagina knop van haar browser. Ik hoorde de zwoele stem van Ivonne in mijn oor, die vroeg wat ik ervan vond. De browser gaf de melding dat het geen verbinding met het internet aan kon gaan, dus ik zei dat ik vond dat ze iets meer moest opletten, gezien ze niet haar draadloze netwerk van haar laptop aan had staan.”
“Het viel me toen pas op dat Ivonne de bos touw aan het strelen was, en ik vroeg aan haar waarom ze die bos touw had.
Ze antwoordde dat die bedoeld was voor haar cliënten. Ik moet wel zeggen, dat het een grote turn off was. Kom op zeg, het is echt niet sexy om touw te verkopen aan padvinders! Laat ze lekker naar de Gamma toe gaan ofzo. Maar goed, ik besloot er maar niet op in te gaan. Dat ze zo’n rare baan had, agh, dat hoeft de pret toch nog niet te drukken. Ze liep weg van me naar het koffietafeltje en wees naar de onderzetter en vroeg wat ik er eigenlijk van vond. Als ik heel eerlijk antwoord zou hebben gegeven, had ik gezegd dat ik het een lelijk ding vond. Maar ja, ik wilde haar niet boos maken of over de rooie werken, dus ik zei dat ik hem erg leuk vond en dat ik er zelf ook wel eentje wilde hebben.” De komediant grinnikt even en schudt zijn hoofd.
“Weer zo slechte opmerking. Ze reageerde een beetje verbaasd, en zei dat als ik deze zo leuk vond, dat ik maar eens beneden moest kijken. Ze had nog meer soorten vertelde ze. Of ik misschien nog meer leuke zag. Nou, dan voel je je in de penarie kan ik je zeggen. Want nu moest ik echt gaan liegen over welke ik leuk zou vinden. Dus ik braaf de trap af om dan maar een kijkje te nemen bij haar verzameling. Ze riep dat ze er zo aankwam, dat ze even wat wilde aantrekken. Zal wel komen doordat het koud is in haar kelder dacht ik toen. Dus ik de deur open maken en ik voelde het lood in mijn voeten schieten.” De komediant loopt naar de rand van het podium en gaat op de rand zitten.
“Ik zag de dingen die ik normaal gesproken alleen maar in porno films zag. Oh, en Pulp Fiction! Ik zag rekken, haken, ringen, kettingen, touwen, boeien, kooien en weet ik wat voor apparatuur ze nog meer had. Ik voelde me hier niet veilig, ik wilde zo snel mogelijk weg. Dus ik riep naar boven: ‘Schat, ik heb de taart in mijn oven laten staan. Ik denk dat ik maar even moet gaan rennen om mijn huis te redden.’ En mijn leven ook dacht ik toen stilletjes. Maar ze stond al boven aan de trap, wijdbeens met armen in haar zij. Ze was gekleed in z’n SM-pak. Net zoiets wat catwoman draagt, inclusief de zweep, exclusief die oortjes.
Mensen, ik ben nog nooit zó bang geweest in mijn leven als toen. Nouja, op dat moment dan, want ik heb jullie nog niet eens over onze bruiloft verteld. Geloof me, scary movie is er niets bij! Maar goed, ik was dus bang. Doodsbang. Ik zag al krantenkoppen als:
Roger vermist na bezoekje aan meesteres of
Roger’s lust zijn ondergang
En dan gaat Ivonne natuurlijk er lekker een schepje bovenop doen, zoals alle vrouwen problemen alleen maar groter gaan maken. Zijn ze goed in. “Oh maar Roger, jij wilt toch helemaal nergens heen. Jij wilt gewoon hier blijven. Daar zorg ik wel voor. Als ik klaar ben met je, kan jouw huis je niets meer schelen.”
De komediant kijkt een beetje moedeloos naar beneden.
“Ik neem aan dat jullie vast al wel kunnen raden wat er gebeurde?
Inderdaad, he-le-maal niets. Want in plaats van dat we die avond bed doken, moest ze al haar spulletjes, sm-pakken en andere SM snuisterijen uitleggen en laten zien. En dan merk je weer eens, dat het leven inderdaad niet eerlijk is. Maar toen ze rond 4 uur midden in de nacht eindelijk klaar was en echt alles had laten zien, vroeg ze toen uiteindelijk:
‘nou, wat zeg je ervan. Zullen we maar?’
Geloof me, ik had verdomme 8 uur aan moeten horen over al haar zweepjes enzo, en het enige wat ik wilde was haar gewoon plat neuken verdomme! Ja, je kan zeggen wat je wilt, maar die SM-pakjes zijn verdomd geil! Dus ik antwoordde met een volmondig ja!”
De komediant brengt zijn hand naar zijn gezicht, en laat deze weer langzaam omlaag glijden en schudt met zijn hoofd. “In dat soort situaties, mannen, denk dan níet aan seks! Geloof me, ga in plaats daarvan gewoon luisteren naar wat je toekomstige vriendin zegt en bega niet dezelfde fout die ik maakte. Want geloof me, een kwartier later hing ik aan mijn polsen aan het plafond en zat ik te smeken aan Ivonne of ze me alsjeblieft levend wilde laten gaan. En dan hoor je haar met die verdomd zwoele stem zeggen dat ik haar met u moet aanspreken, of met meesteres Ivy. Nadat ze ook de eerste keer met haar zweep uithaalde, viel ik al bijna flauw van de pijn. Ja, ik ben inderdaad geen held, geen vechter laat staan in staat tegen een stootje te kunnen. En dan vertelt ze doodleuk dat ze me aan het opwarmen was voor het echte werk. Nou, dan heb ik liever dat je me gewoon naast een verwarming zet als dat jouw idee van opwarmen is.”
“Maar ja, dan zal je je vast afvragen waarom ik dan uiteindelijk met Ivonne ben gaan trouwen. Nou, euhm, ze heeft nogal wat overredingskracht. Geloof me, sinds die ene date me de zweep van haar, doe ik echt alles wat ze van me zegt. Want anders krijg ik natuurlijk weer slaags met haar en dat zou ik keihard van haar afleggen. Niet zozeer dat ik niet terug kan meppen, dat is het probleem niet. Het probleem is dat ze niet alleen een sadistisch kreng is, ze is ook nog eens masochistisch! Voor de mensen die net zo ‘schattig’ zijn als ik toen was, als je sadistisch bent, dan kick je op het leed van anderen. Als je masochistisch bent, dan kick je op je eigen leed. Serieus, hoe win je van zo’n iemand? Ik bedoel, als ik haar sla, staat ze met een grote grijns en vraagt ze of ik door wil gaan. En ja, doe ik dat dan niet, gaat ze mij meppen. De enige manier hoe ik van haar zou kunnen winnen in een gevecht, is als ik haar in 1 klap knock-out sla! Juist ja…” merkt de komediant schamper op, “Look at me! Ik ben een mager scharminkeltje, ik sla een mug nog niet eens knockout.”
De komediant staat weer op en begint weer over het podium te slenteren. “Nee hoor, zo ging het helemaal niet. Na die eerste keer was het al duidelijk dat ‘pijnspel’, zo noemde ze het, totaal niet bij onze D/s hoorde. Oh, voor de groentjes onder ons, dat is zeg maar wat wij normale mensen gewoon een relatie noemen. Maar die SM-ers leven in een soort eigen wereldje, dus die verzinnen hun eigen woordjes enzo.”
Die laatste opmerking wuift de komediant weg met zijn rechterhand.
“Maar ze noemde het dus een ‘pijnspel’. Een spelletje! Snappen jullie dan nou, een spelletje? Nou geloof me, ik ga nooit meer met haar ‘Kolonisten van Catan’ spelen. Ik lijk wel gek! Maar dus zoals wij vroeger ‘vadertje en moedertje’ speelden, speelt zij dus graag ‘meesteres en slaafje’. En om eerlijk te zijn, vond ik in het begin het wel een leuk spelletje om te spelen. Want gezien pijnspel niet bij mij paste, ging ze over op iets anders. Wat inhield: iedere dag seks. Iedere dag! Jawel, de natte droom van elke man! Jaha, ik zie jullie al jaloers kijken hoor!” roept de komediant lachend. “Elke dag gingen wij van bil. En geloof me, dat was ook echt werkelijk fantastisch. Jaah, het leven is niet eerlijk, nee! Elke dag. Geen gedoe van zo’n zeurderige vrouw die niet wilt neuken omdat ze zogenaamd hoofdpijn heeft. Nooit gedoe van ‘nee, niet op de keukentafel’ of ‘niet nu, ik ben even aan het breien’. 24/7 aan seks, wanneer je maar wilt. Zalig.” De komediant nam glunderend weer plek op het bureau.
“Maar na 2 maanden elke dag seks hebben, dan begint het je toch wel te irriteren kan ik je zeggen. Vooral omdat mijn vrouw gewoon onverzadigbaar is. Die vrouw, die kan je wel tig keer klaar laten komen en nog heeft ze niet genoeg. Je kan haar laten naaien door wel een miljard mensen, en nog wil ze meer. Geloof me, geen man kan op tegen zo’n libido! Nee, nu ben ik dat zeurderige wijf met hoofdpijn of dat druk bezig is met breien. Jammer genoeg werkt dat niet altijd, gezien zij de man in huis is. Ik doe wat ze van me verlangt, want ik ben als de dood voor als ze weer eens een pijnspelletje wil gaan spelen. Geloof me, als ze net als bij Saw met een raspende stem zegt: ‘Roger, I wanna play a game!’, dan weet ik dat ik moet oppassen want anders grijpt ze naar haar zweep. Dan heb ik liever dat ze zichzelf aan mij vergrijpt…” De komediant zucht even, neemt een slok uit z’n flesje en vervolgd zijn verhaal.
“Geloof me, ik ben nog nooit zo blij geweest als ik mag afwassen of kan stofzuigen. Dan heb ik een goed excuus om niet weer me zo kapot te laten naaien. Ze is écht goed in bed. Mensen, als zij haar lippen om mijn pik heen doet, ben ik echt in de zevende hemel. Echt heerlijk gewoon. En als zij dan eens klaar is met me, dan ben ik knockout voor twee dagen. Niet dat ik tijd krijg om bij te komen, want na 1 uur staat ze me alweer wakker te schudden omdat ze weer zin heeft. Op een gegeven moment breekt er iets in je, dan kan je het gewoon niet meer aan. Dus op een gegeven moment was ik dan ook zo’n jankend wrak. Dus Ivonne vroeg me erg zorgzaam of ze misschien een beetje te ver was gegaan. Ze moest eens weten. Ik voelde me genaaid en ik kon er niet eens van genieten!”
“Maar uiteindelijk vertelde ik haar dus dat ik haar seksueel gewoon niet aan kan. Dat ik haar echt niet kan volhouden. Waarop ze antwoordde dat het niet erg is. Ze vertelde me dat BDSM, dat is hun woord voor wat wij SM noemen, niet alleen om seks draait. Dat er genoeg mensen zijn die aan BDSM doen zonder seks. Dus toen zei ik tegen haar dat ik die soort BDSM wel wilde proberen, om te kijken of dat beter bij me paste. Ze was helemaal opgewekt dat ik nu actief kinky dingen wilde uitproberen. Ik zou het eerder puur lijfbehoud noemen, maar goed… Dus Ivonne vliegt de kamer uit en niet veel later kwam ze terug met een vreemd plastic geval.
Het was van doorzichtig plastic gemaakt, was een beetje buisvormig en er zat een slotje op. Mensen, ik heb het over een kuisheidsgordel uit het jaar 2009! Ja, van die dingen die in de middeleeuwen op maagden werden gezet! Die toen van spijkers, messen en vallen voorzien waren. Maar de hedendaagse techniek is erop vooruit gegaan en wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat die soort dingen helemaal niet nodig zijn.” De komediant kijkt me een grijns naar het publiek. “Wat is de techniek toch fantastisch, niet waar? Maar goed, ik keek dus nogal verwonderd naar dat ding, want ik snapte er natuurlijk geen jota van. Ik snapte absoluut niet hoe zo’n ding moest werken. Ik dacht dat ze een soort dildo had gehaald, maar ik snapte het doel van het slotje dan weer niet. Was weer eens van mijn schattige momenten kreeg ik te horen van haar.”
“Wat jullie misschien niet weten, is dat door de vooruitgang van de techniek, er nu ook kuisheidsgordels zijn voor mannen. Yay!” Het spontane viel meteen weg uit de stem van de komediant. “Niet dus. Geloof me, als zo’n ding op je wordt gezet, dat is gênant. Echt héél erg gênant. Je kan dus niet meer normaal staand plassen. Ze ontwerpers waren wel zo vriendelijk om een gaatje te maken waar je doorheen kan plassen, maar als je dat staand zou proberen, maak je eerder je broek vies van het urinoir. Dus ik moest opeens gaan pissen als een wijf, zittend op de wc. Weet je hoe ongelooflijk niet mannelijk dat is! Mijn god, dat is nog niet eens het ergste. Nee, het ergste was natuurlijk dat zo’n ding op slot gaat. Dus je kunt het er niet afhalen wanneer je wel eens zin hebt in seks. En nog minder leuk als je dus een sadistische vrouw heeft, die het natuurlijk helemaal geweldig vind dat je daarom zo gefrustreerd bent. En Ivonne loopt natuurlijk vanwege haar beroep altijd wel rond in van die uitdagende outfits, maar na 2 weken droog te staan, daar gaat zelfs Arnold Schwarzenegger aan kapot. Ik ging dus van de drup in de regen in dit geval, want ik vond dit eigenlijk nog erger dan elke uur bijna verkracht te worden door je vrouw.”
De komediant gaat even verzitten. “Maar weet je wat het aller gênantste is wat je kan overkomen? Dat is wanneer je langs de douane moet gaan. Je weet wel, met al die sensors enzo om te kijken of je niet een Twin Towers deel 2 wil gaan maken. Nou, die kunnen zo’n ding ook zien! En dat is niet om te lachen, dat is echt heel gênant. Niemand zit toch te wachten dat zo’n douane je gaat scannen, een beetje verward jouw aankijkt en zegt:
‘Hey, mijn vrouw doet dat ook al bij mij! Ik heb echt zwaar medelijden met je!’
Kom op, dat is toch gênant? Je wilt dat toch helemaal niet van hem weten? Ik wil helemaal niet weten van wat hij in zijn seksleven doet! Bah, echt vreselijk bah…”
De komediant springt weer van het bureau af. “Maar goed, dus na 2 weken met mijn lul op slot, begon ik Ivonne te smeken of alstjeblieft seks met me te hebben. Het moet vast erg wanhopig geklonken hebben, want uiteindelijk heeft zei ze dat we wel seks met me zou hebben vanavond. Ik kan je vertellen, ik heb me nog nooit zo opgelucht gevoelt. Dus met hernieuwde moed ging ik dus verder met mijn dagelijkse taken: Ivonne masseren, schoonmaken, afwassen en uiteraard Ivonne oraal bevredigen. En na 2 weken om de paar uur bezig te zijn geweest, wordt je er goed in hoor. Echt, je tong kan zeker getraind worden tot een spierbonk. Het is volgens mij de enige spier die Arnold Schwarzenegger niet getraind heeft in zijn jongere jaren!”
“En toen was die avond er. Ik helemaal blij, speciaal kaarsen enzo klaar gezet om toch een beetje blijk van waardering voor mijn vrouw te geven. Dus we beginnen te zoenen met elkaar, te strelen enzo, en nadat ik haar oraal bevredigd had, kijk ik haar even aan. Ze vraagt aan me of er iets mis is, en ik hintte naar haar dat ze iets vergeten was. Ze zei dat ze helemaal niets was vergeten, en dat het gewoon in de kast lag.
Gewoon in de kast lag? Mensen, ik heb hele huis ongekeerd om die verdomde sleutel te vinden, en ik kan je verzekeren, dat kreng lag zeker NIET n de kast.
Maar hoe dan ook, Ivonne stapte van het bed, liep naar de kast en kwam terug met een dildo en het glijmiddel. Nouja, ik dacht dat het een dildo was. Er was nog allemaal tuigleer omheen. En toen wist ik hoe laat het was. Nu zou ik diegene zijn die geneukt wilde worden. Tsja, had je jezelf maar beter moeten verwoorden was haar redenering. Leuk joh, als je vrouw zo goed naar je luistert.”
De komediant neemt weer een slok water en gaat verder. “Dus vanaf moment werd ik geregeld van achteren genomen. En eigenlijk, ik kan het iedereen aanraden. Het voelt niet alleen fantastisch, maar het is ook geweldig voor je stoelgang. Nee, serieus, je kan erom lachen, maar het is echt zo. Nog nooit kwam alles er zo makkelijk uit. Veel beter dan die speciale darmyoghurt troep.”
“Maar uiteindelijk is er toch 1 mooi iets uit gekomen. Ik heb nu wel een geweldige vrouw, waar iedereen naar kijkt en men zich gaat afvragen: ‘Wat moet die chick in hemels naar met zo’n loser?’
En dat geeft zo’n kick, wat dat bevestigd maar weer: Het leven is nu eenmaal niet eerlijk. Niet iedereen heeft zo’n geweldig seksleven als ik. Inderdaad, onthoud maar bij jezelf:
Life sucks, but my wife sucks even better!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten